نسل‌کشی شامل ابعاد مختلفی است که همگی به هدف نابودی یک گروه قومی، دینی، نژادی یا ملی انجام می‌شوند. برخی از مهم‌ترین ابعاد آن عبارتند از: 1. کشتار مستقیم – قتل‌عام گسترده اعضای گروه هدف از طریق اعدام، قتل‌های جمعی، و روش‌های خشونت‌آمیز دیگر. 2. آزار و شکنجه – اعمال شکنجه‌های فیزیکی و روانی برای از بین بردن مقاومت و هویت گروهی. 3. نابودی فرهنگی و هویتی – ممنوعیت زبان، مذهب، سنت‌ها و تاریخ گروه هدف، تخریب مکان‌های مقدس و آثار فرهنگی. 4. تخریب منازل و زیرساخت‌ها – ویران کردن خانه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و دیگر امکانات عمومی برای از بین بردن شرایط زندگی گروه هدف. 5. تبعید و جابجایی اجباری – اخراج اعضای گروه از مناطق سکونت خود، وادار کردن به مهاجرت یا اسکان اجباری در اردوگاه‌ها. 6. نابودی اقتصادی – ضبط اموال، قطع منابع مالی و جلوگیری از اشتغال یا دسترسی به نیازهای اساسی. 7. نسل‌کشی زیستی – تحمیل شرایطی که مانع از زاد و ولد یا بقای نسل گروه هدف شود، از جمله عقیم‌سازی اجباری یا جلوگیری از دسترسی به منابع غذایی و پزشکی. 8. تحریک به نسل‌کشی – تبلیغات نفرت‌پراکن، تحریک به خشونت از سوی رسانه‌ها و رهبران سیاسی.