Ölüm, insanın en kesin gerçeğidir; vakti belli olmasa da gelişi kesindir. Müddessir Suresi'nde bildirildiği gibi, yoksulu doyurmamak, ibadeti terk etmek, hakikatten yüz çevirmek, insanı derin bir pişmanlıkla baş başa bırakır. Fakat bu pişmanlık, vakit dolduktan sonra bir anlam ifade etmez. "Ölüm sana gelmeden önce bir yoksul doyur!" Çünkü iyiliğin ve merhametin dünyadaki yankısı, ahirette ebedî karşılık bulur. Kurtuluş, son nefesi beklemeden hayrı kuşanmakla mümkündür.