تقدیم به روزه داران 👌نکاتی مهم در مورد نیت روزه رمضان در مذهب امام شافعی رحمةالله علیه لازم است فرد روزه دار برای هر روزه اش در شب نیتی مستقل بیاورد. در مذهب امام حنفی برای روزه رمضان و نذرِ معیّن صحیح است در شب و در روز تا قبل از ظهر نیت آورده شود. اما برای دیگر نذرها و کفاره ها و قضای رمضان همانند مذهب امام شافعی واجب است در شب نیت آورده شود همچنان که در المجموع و کتابهای مذهبی امام حنفی بیان گردیده است. پس اگر شخصی در شب رمضان نیت را فراموش کرد می‌تواند از امام ابوحنیفه تقلید نموده و تا قبل از ظهر نیت روزه را بیاورد یعنی روزه‌اش صحیح خواهد بود. همچنین در مذهب امام مالک صحیح است در شب اول رمضان نیت تمام رمضان را یکجا بیاورد و اگر هر شب نیت نکند روزه هایش صحیح خواهند بود به شرطی که پشت سر هم روزه بگیرد. یعنی اگر روزی روزه نگرفت واجب است برای روزهای باقیمانده نیتش را تکرار و تجدید کند و نیز برای روزه های دیگر کفاره هم که واجب است پشت سر هم روزه بگیرد همانند رمضان باز هم صحیح است در شب اول شروع آنها نیت روزه هر دو ماه را یکجا بیاورد همانگونه که در شرح الموطأ بیان گردیده است. پسی اگر کسی بخواهد در این نیت از امام مالک تقلید کند لازم است متوجه باشد که اگر سرمه در چشمانش وارد کند و اثر آن به حلقش برسد یا به سبب دست بازی و شوخی با همسرش و بوسیدن او مذی از او خارج شود در مذهب امام مالک روزه‌اش باطل می شود همانگونه که در المجموع آورده شده است و فتح‌المعین و شروانی این تقلید را لازم دانسته اند. بنابر فتوای صحیح برای صحت نیت لازم نیست نیت در نیمه آخر شب آورده شود بلکه از ابتدای شب صحیح است و نیز در فتوای صحیح خوردن و جماع و دیگر باطل کننده های روزه بعد از نیت که در شب صورت بگیرند ضرری به روزه نمی رسانند همچنین در فتوای صحیح هرگاه کسی در شب بخوابد و سپس بیدار شود تجدید نیت واجب نیست زیرا خوابیدن مخالفتی با روزه ندارد ولی اگر در شب بعد از نیت به هر عنوانی کافر شد یعنی مرتکب کفری شد و سپس مسلمان شد واجب است دوباره نیت روزه را بیاورد  همچنان که در بیشتر منابع فقه اسلامی وارد شده است و در فتوای قوی تر روزه «سنت» با نیت کردن قبل از ظهر صحیح است در قولی بعد از ظهر هم صحیح است ولی به فتوای اول عمل می‌شود. و در فتوای صحیح برای صحت این نیت لازم است از اول روز شرط روزه در روزه گیر تحقق یافته باشد یعنی از طلوع فجر هیچ باطل کننده روزه را انجام نداده باشد پس اگر قبل ازنیتش کافر شده یا جماع کرده یا دیوانه شده یا در حیض و یا در نفاس بوده باشد یا چیزی خورده و یا نوشیده باشد روزه‌اش صحیح نخواهد بود وگرنه صحیح است که در همان حال روزه داری بماند و همانند آن است که از ابتدای روز روزه بوده باشد یعنی ثواب آن برای او نوشته می شود. دلیل این حکم این حدیث است که حضرت عایشه رضی الله عنها روایت می‌کند و می‌فرماید روزی پیامبرﷺ به منزل من آمد و فرمود برای خوردن چیزی نزد شما هست؟ عرض کردم نخیر یا رسول الله ﷺ چیزی نداریم. فرمود پس من امروز روزه خواهم بود. نکته) واجب است نیت روزه در قلب گفته شود یعنی تنها با زبان کافی نیست ولی سنت است با زبان و در قلب هم همزمان با هم انجام شود همانگونه که در المجموع بیان شده است. طبق حدیث سابق در روزه واجب تعیین روز واجب است. مثلا هر شب نیت کند که فردا روزه خواهم بود یعنی برای روزه رمضان یا برای روزه نذر و کفاره... پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است هر انسانی تنها ثواب عملی برایش نوشته می شود که برای آن نیت کرده باشد تعیین روز در روزه سنت واجب نیست بلکه نیت روزه گرفتن کافی است. حد کامل تعیین در نیت روزه رمضان این است که در قلب خود نیت کند فردا در ادای واجبات رمضان امسال برای خداوند متعال روزه خواهم بود. بنابراین طبق مذهب امام شافعی اگر کسی از نماز مغرب تا قبل از اذان صبح نیت روزه را نیاورده باشد و در قلب او هم این نیت مرور نشده باشد واجب است که از خوردن و آشامیدن و مبطلات روزه خود را محفوظ بدارد و روزه اش را باطل نکند اما بعد از رمضان یک روز به خاطر آن روزه ، روزه باشد. 📗📕📒 منهاج الطالبین امام نووی در فقه امام شافعی رحمةالله علیه ترجمه و تنظیم؛  سید مسعود حسینی واتساپ صدای اهل سنت https://whatsapp.com/channel/0029VaaN2U3HLHQSBZ17eI29