۱ـ مهم‌ترین هدف انسان در زندگی، خودشناسی و خودآگاهی است. ۲ـ زندگی یعنی رشد کردن و بهتر شدن. ۳ـ صفات خوبِ انسانی سبب می‌شود که ما در جامعه صاحب جایگاهی شویم. ۴ـ اگر دیگران را دوست داشته باشید، دیگران هم شما را دوست خواهند داشت. ۵ـ اگر می‌خواهیم محبوب دلها باشیم، باید صادق و راستگو باشیم. ۶ـ صادق و راستگو باشید تا همگان شما را دوست بدارند. انسانِ صادق و راستگو را هم خداوند و هم مردم دوست دارند. ۷ـ کسی که مؤمن و متوکل باشد، هرگز دچار ناامیدی نمی‌شود. ۸ـ روزی که در زندگی انسان چالش و تحرکی موجود نباشد، انسان دچار فرسودگی می‌شود. ۹ـ یادتان باشد : اگر رشد نکنید، فرسوده خواهید شد. ۱۰ـ خوشبختی یعنی کنترل لحظه به لحظه ذهن خویش. ۱۱ـ اگر قادر به مدیریت ذهن و افکارتان هستید، شما خوشبخت هستید. ۱۲ـ انسان خوشبخت کسی است که بر ذهن و افکار خود مسلط باشد و انسان بدبخت کسی است که توانایی کنترل ذهن و افکارش را نداشته باشد. ۱۳ـ کسی که علم را دوست دارد، صاحب علم (عالِم) را نیز دوست می‌دارد. ۱۴ـ کسی که دچار وابستگی عاطفی باشد، ممکن است از سوی فردی که به او وابسته است، مورد سوءاستفاده قرار بگیرد و آسیب ببیند. ۱۵ـ سرآغاز همه استقلال‌ها، استقلال مالی است. ۱۶ـ فراموش نکنید : « کسی که نان دهد، فرمان دهد.» ۱۷ـ کاهش افسردگی و افزایش آرامش، از فواید طبیعت‌گردی برای انسان است. ۱۸ـ انسان، ذاتاً کمال را دوست دارد و می‌خواهد رشد کند. ۱۹ـ اگر شما هر روز در حال رشد و بهتر شدن هستید، بدانید که در مسیر کمال حرکت می‌کنید و این همان مسیر اصلی زندگی است. ۲۰ـ خودشناسی (Self-knowledge) سبب بهتر شدن روابط ما با خودمان و دیگران می‌شود. خودشناسی سبب می‌شود که مسیر درست زندگی را پیدا کنیم. خودشناسی سبب می‌شود که به آرامش و آسودگی دست یابیم. خودشناسی سبب می‌شود که در زندگی به مؤفقیت‌های بی‌شماری دست یابیم. کسی که خود را بشناسد : ـ می‌تواند یک قدم از احساسات و عواطف خود عقب‌تر برود و به جای واکنش احساسی، پاسخگوی احساس خود باشد. این افراد می‌توانند به جای خشم سکوت کنند و آرام باشند. ـ می‌توانند در مواجهه با دیگران گفت‌وگوها و واکنش‌ها را خوب تجزیه و تحلیل کنند. ـ تظاهر به دانستن همه چیز و داشتن تبحر در همه امور نمی‌کنند.