غزل اداسی چہرے تیں چھا گئی ہے جئیں ڈیہاڑے دا تھئے نکھیڑا ۔۔۔ میں تاں ہر وقت ایہو آھداں جو ساڈے مغروں اے لاہئے نکھیڑا ۔۔۔ ساڈی ہستی ہے کیہڑی ہستی جو اساں ہک بئے توں دور تھی گئیوں خدا محبت دے نال سنگتی اے پہلے ڈینہ توں بنڑائے نکھیڑا ۔۔۔ اے کوئی نی آھدا جو یار ساڈا اساڈیں اکھیں توں اوڈھر ہووے او کیہڑا پاگل ہے جیڑھا آھدے ہووے محبت تے راہئے نکھیڑا ۔۔۔ بھرے بازاریں دے روز چوک اچ کون نچدا ہے اج دے دؤر اچ ایویں تاں سوکھے نی یار ملدے بنڑا کیں پاگل نچائے نکھیڑا ۔۔۔ شٔہباز ممکن ہے تیڈا میڈا ولا کڈاہیں ملاپ تھیوے توں وی منگیں تے میں وی منگساں دعا خدا اے مکائے نکھیڑا ۔۔۔۔