*ಶ್ರೀ ದತ್ತ ಪ್ರಸಾದ – 44 -ಮೊಗಿಲಿಚೆರ್ಲಾ ಅವಧೂತ ಶ್ರೀ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಸ್ವಾಮಿ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತರ ಅನುಭವಗಳು - ಅವಧೂತ ಅಭಯ..* "ಮೋಗಿಲಿಚೇರ್ಲ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಕೊರೊನಾ ರೋಗ ಹಬ್ಬುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಶ್ರೀ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಸ್ವಾಮಿಯವರ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಭಕ್ತರ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ನಲ್ಲಿ ನೀವು ಹಾಕಿದ ಪೋಸ್ಟ್ ನೋಡಿದೆವು. ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನಪತ್ನಿಯು ಗುರುಪೌರ್ಣಿಮೆಯ ದಿನ ನೀವು ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸುವ ದತ್ತಹೋಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಬೇಕೆಂಬ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳೆವು. ಆದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದು ಬಯಸಲೇಬೇಕಾಯಿತು. ಸರೀ ಗುರುಗಳೇ, ಮತ್ತೆ ನೀವು ಯಾವಾಗ ಸ್ವಾಮಿಯವರ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ಕೊಡುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ಮೊದಲೇ ತಿಳಿಸಿದರೆ, ನಾವು ಆ ದಿನಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತೇವೆ. ಒಂದು ದಿನ ಆ ಸ್ವಾಮಿ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಬೇಕು. ದತ್ತಯ್ಯ ಯಾವಾಗ ನಮಗೆ ಅನುಕೂಲ ಮಾಡುತ್ತಾನೊ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಕಾಯುತ್ತೇವೆ. ಇಂದು ನಾವು ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಆ ಅವಧೂತ ದತ್ತಾತ್ರೇಯನೇ ಕಾರಣ. ಆ ಸ್ವಾಮಿಯ ಕೃಪೆಯಿಂದಲೇ ನಾವು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ಹೊರಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ಮತ್ತೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಏನೂ ಅನುಮಾನಿಸಬೇಡಿ, ಸ್ವಾಮಿಯ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಯಾವಾಗ ಅವಕಾಶ ಸಿಗುತ್ತೋ ಅದನ್ನು ಮೊದಲೇ ತಿಳಿಸಿ. ನಮ್ಮ ಪರವಾಗಿ ಸ್ವಾಮಿಯ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಹೇಳಿ," ಎಂದರು... ದುಗುಡದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಮೂರ್ತಿ ಅವರು ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿದರು. 2017ನೇ ವರ್ಷದ ಗುರುಪೌರ್ಣಿಮೆಯಂದು ಮೂರ್ತಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತ್ನಿಯೊಂದಿಗೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಮೋಗಿಲಿಚೆರ್ಲ ಅವಧೂತ ಶ್ರೀ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಸ್ವಾಮಿಯವರ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮುರ್ತಿ ಅವರಿಗೆ ಸ್ವಾಮಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅರಿವು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರಕಾಶಂ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿಯ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಅವಧೂತ ಮಂದಿರವಿದೆ ಎಂದರು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಆ ಅವಧೂತ ಸಮಾಧಿಯ ಬಳಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿದರೆ, ಕೋరిಕೆಗಳು ನೆರವೇರುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಮಾತು ಕೇಳಿ, ಹೌದು ಒಂದೇ ಬಾರಿ ಹೋಗೋಣ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಮೂರ್ತಿ ಅವರು ಬರುವುದು ಮತ್ತು ಆ ದಿನ ಗುರುಪೌರ್ಣಿಮೆಯಾಗಿರುವುದು ಕೇವಲ ಸಮನ್ವಯವಾಗಿತ್ತು. ಆ ದಿನದ ಗುರುಪೌರ್ಣಿಮೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮಿಯವರ ಮಂದಿರವು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದಲೇ ಹಬ್ಬದ ಆಕರ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಒಂದು ಕಡೆ ದತ್ತಹೋಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವ ಭಕ್ತರು ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಪ್ರಕಾರ ಉಡುಪು ತೊಟ್ಟು ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಹೋಮದ ಬಲಿಪೀಠದ ಬಳಿ ಪುರೋಹಿತರು ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಸಜ್ಜು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಸದ್ದು-ಗದ್ದಲವನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೂರ್ತಿ ಅವರು ನನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು, "ಅಯ್ಯಾ, ಇಲ್ಲಿಯೇನು ಹೋಮ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತೀರಾ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ಪ್ರತೀ ಗುರುಪೌರ್ಣಿಮೆಗೆ ದತ್ತಹೋಮವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು, ಹಾಗೆಯೇ ಈ ಬಾರಿ ಕೂಡ ಹೋಮ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ತಿಳಿಸಿದೆ. ಪತ್ನಿಯೊಂದಿಗೆ ಒಂದೆಡೆ ಹೋಗಿ ಐದು ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ಮಾತನಾಡಿ ಬಂದು, "ನಾವು ತೀವ್ರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದೇವೆ. ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಇಂದು ನಮ್ಮಿಗೂ ಈ ಹೋಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಇವೆಯೆ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ನಾನು ನಮ್ಮ ಮುಖ್ಯ ಅರ್ಚಕ ಸ್ವಾಮಿಯವರನ್ನು ಕರೆದು ಕೇಳಿದೆ. ಅವರು ಹೇಳಿದರೆ, "ಈ ದಂಪತಿಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಹೋಮದ ಬಲಿಪೀಠದ ಬಳಿಗೆ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಲು ಸಿದ್ಧತೆ ಮಾಡೋಣ," ಎಂದರು. ಅರ್ಚಕ ಸ್ವಾಮಿಯವರು ನನ್ನ ಕಡೆ ನೋಡಿ, "ಒಂದು ಹೋಮದ ಬಲಿಪೀಠ ಮಾತ್ರ ಖಾಲಿ ಇದೆ. ನೇಲ್ಲೂರುದಿಂದ ಬರಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ರೆಡ್ಡಿ ಅವರು ಮನೆ ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ಬರಲಾಗದಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂದರು. ಅವರ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಈ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡೋಣ," ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. "ನಿಮ್ಮ ಅದೃಷ್ಟವೇ!" ಎಂದು ನಾನು ಹೇಳಿದೆ. ದಂಪತಿಗಳು ಆ ಹೋಮದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು. ಹೋಮ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡ ನಂತರ, ಅನ್ನದಾನದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ ಸಂತೃಪ್ತಿಯಿಂದ ಊಟ ಮಾಡಿದರು. ಆ ದಿನ ಸಂಜೆ ಆರೂ ಗಂಟೆಯವರೆಗೆ ಸ್ವಾಮಿಯವರ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದರು. ಆರೂ ಗಂಟೆಯ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುವ ಮುನ್ನ ನನ್ನ ಬಳಿ ಬಂದು, "ಇಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಎಂದನೂ ಊಹಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಏನೂ ಸಿದ್ದತೆಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮಿಗೆ ಊಟವೂ ದೊರೆಯದಿದ್ದರೆ ಎಂದು ನನ್ನ ಪತ್ನಿಗೆ ಹೇಳಿದೆ. ಆಕೆಯು ದತ್ತನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ತಾನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಎಂದಳು," ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. "ಸ್ವಾಮಿಯವರು ನಮಗಾಗಿ ಸರಿಯಾದ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಆರಿಸಿದ್ದಾರೆ," ಎಂದು ತೃಪ್ತಿಯಿಂದ ಹೇಳಿದರು. ನಿಖರವಾಗಿ ಏಳು ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಮೂರ್ತಿಗಾರು ಫೋನ್ ಮಾಡಿ, "ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರು, ಆ ದತ್ತನೇ ನಮಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿದನು. ನಮ್ಮ ಆಸ್ತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪರಿಹಾರವಾಗಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಆಸ್ತಿ ನಮಗೆ ಒಲಿದು ಬಂದಿದೆ. ಸ್ವಾಮಿಯವರು ಕರುಣೆ ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ," ಎಂದು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಹೇಳಿದರು. ಅವರು ತಕ್ಷಣವೇ ತಮ್ಮ ಆಸ್ತಿ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನು ಕೊಂಡು ಬಂದು ಸ್ವಾಮಿಯ ಸಮಾಧಿಯ ಬಳಿ ಇಟ್ಟು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು. ನಂತರದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ, ಪ್ರತೀ ಗುರುಪೌರ್ಣಿಮೆಯಂದು ಆ ದಂಪತಿಗಳು ಮೋಗಿಲಿಚೆರ್ಲ ಅವಧೂತ ಶ್ರೀ ದತ್ತಾತ್ರೇಯನ ದರ್ಶನ ಪಡೆದು, ದತ್ತಹೋಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ, ಗುರುವಾರ ಅನ್ನದಾನ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ವರ್ಷ ಆ ಅವಕಾಶ ಸಿಗದಿರುವುದಕ್ಕೆ ಬೇಸರಪಟ್ಟರು. ಸರ್ವಂ, ಶ್ರೀ ದತ್ತಕೃಪ! ರಚನೆ: ಶ್ರೀ ಪವನಿ ನಾಗೇಂದ್ರ ಪ್ರಸಾದ್ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ ಸಹಕಾರ:ಶ್ರೀಮತಿ ಶ್ವೇತ ಡಿ. ----- (ಮಂದಿರ ವಿವರಗಳಿಗಾಗಿ: ಪವನಿ ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣು ಕೌಶಿಕ್.. ಶ್ರೀ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಸ್ವಾಮಿ ಮಂದಿರ.. ಮೊಗಿಲಿಚೆರ್ಲ ಗ್ರಾಮ.. ಲಿಂಗಸಮುದ್ರ ಮಂಡಲ.. SPSR ನೆಲ್ಲೂರು ಜಿಲ್ಲೆ.. ಪಿನ್: 523114.. ಸೆಲ್: 9652429852)