*ಶ್ರೀ ದತ್ತ ಪ್ರಸಾದ – 55 -ಮೊಗಿಲಿಚೆರ್ಲಾ ಅವಧೂತ ಶ್ರೀ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಸ್ವಾಮಿ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತರ ಅನುಭವಗಳು - ತಾಪತ್ರಯ..* "ನನ್ನ ಮಗಳ ಮಗು..ನನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗ.. ಈ ಹುಡುಗಿ, ಆಕೆಯ ಪತಿ ಬೆಂಗಳೂರು ನಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾರೆ..ವಿವಾಹವಾಗಿ ಆರು ವರ್ಷಗಳು ಆಯಿತು..ಇನ್ನೂ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲ..ಡಾಕ್ಟರ್‌ಗಳ ಬಳಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ..ಮೊನ್ನೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಬಂದಾಗ, ಸ್ವಾಮಿ ಬಳಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದೆ..ಆದರೆ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಲಿಲ್ಲ..ತಾನು ಇಂತಹ ಭಕ್ತಿಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲವೆಂದರು..ಸ್ವಾಮಿ ಸಮಾಧಿಯ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿರೋದು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ..ನೀವು ದಂಪತಿಗಳು ಆಕೆಯನ್ನು ಸಮಾಧಿ ಬಳಿಗೆ ಕಳಿಸಿರಿ" ಎಂದು ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಬೇಸರದಿಂದ ಹೇಳಿದರು..ಅವರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅವರ ಮೊಮ್ಮಗ ಕುಳಿತಿದ್ದರು. "ಹೇ ಮಗು.ನಿನ್ನ ಹೆಸರೇನು?" ಎಂದು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಕೇಳಿದರು.."ಲಾವಣ್ಯ" ಎಂದಳು.."ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ಇಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೇಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ..ಒಮ್ಮೆ ಸ್ವಾಮಿ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಹೋಗೋಣವೇ?..ನಿನ್ನ ವಿಷಯದಲ್ಲೇ ಅವರ ತಾಪತ್ರಯ.." ಎಂದು ಕೇಳಿದರು.."ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲವೆಂದು ನಾನೂ, ನನ್ನ ಪತಿಗೂ ನೋವಾಗಿದೆ ಆಂಟಿ..ಡಾಕ್ಟರ್‌ಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ..ನನಗೆ ಇಂತಹ ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ..ಯಾವುದೂ ನೊಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ.." ಎಂದಳು.."ಸರಿ..ನಿನ್ನ ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ಬಿಡೋಣ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ಚಿಂತೆಗೊಳಗಾದರು..ನಾವೂ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದ ಕಾರಣ ನಿರಾಸೆಯಾದೆವು. ಆಗ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಒಂದು ಗಂಟೆ ಆಗಿತ್ತು. "ಸರಿ, ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಇರಬೇಕು..ಎಷ್ಟೋ ಜನರು ಸ್ವಾಮಿಯ ದಯೆಯಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ..ನೀವು ನೋಡಿದ್ದೀರಿ..ನಾನು ಸಹ ನೋಡಿದೆ..ನಾನು ಅರ್ಪಣೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.. ಛತ್ರದ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಿ ಊಟ ಮಾಡಿ, ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಮರಳಿ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ" ಎಂದರು ಸುಬ್ಬಮ್ಮ.."ಹೌದು ಅಮ್ಮಾ.." ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದೆವು. ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ಮತ್ತು ಅವರ ಮೊಮ್ಮಗಳು ಊಟ ಮಾಡಿ ಮತ್ತೆ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ಅವರ ಕಂದಕೂರು ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು..ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗೆ ಬಸ್ಸು ಇತ್ತು. ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದರು..ಅವರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಲಾವಣ್ಯ ಕುಳಿತಿದ್ದರು..ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ, ಲಾವಣ್ಯ ಕೂಡ ತನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ ನಿದ್ರೆಯಲಾಯಿತು. ಅವರಿಗೆ ಎಚ್ಚರ ಬಂದಾಗ, ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯ ಬಸ್ಸು ಬಂದು ಹೋಗಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಸಂಜೆ ಆರು ಗಂಟೆಗೆ ಬಸ್ಸು ಇತ್ತು. ಲಾವಣ್ಯ ಮೌನವಾಗಿ ಇದ್ದಳು. ಬಸ್ಸು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಕೋಪವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅನಿಸಿಕೊಂಡೆವು..ಐದು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ, ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ಮಾಡಿಲಲ್ಲಿ ತಲೆ ಇಟ್ಟು ಮಲಗಿದ್ದಳು. "ಏನಾಯಿತು ಮಗು? ಇಷ್ಟು ದುಗುಡದಿಂದ ಇದ್ದೀಯಾ?" ಎಂದು ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ಕೇಳಿದರು.."ಅಜ್ಜಿ..ನನಗೆ ತುಂಬಾ ನಿದ್ರೆ ಬಂತು..ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಇದ್ದ ಸನ್ಯಾಸಿ ಕಂಡುಬಂದರು. ಸೆರಗು ಒಡ್ಡು ಎಂದರು..ನಾನು ಸೀರೆಯ ತುದಿಯನ್ನ ಹಿಡಿಯಿದೆ..ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ಹಾಕಿದರು..ಹೋಗು..ಹೋಗಿ..ಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಬೇಡಿ..ನಿನಗೆ ಸಂತಾನವು ಅಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು..ಎಲ್ಲವೂ ನಿಜವಾಗಿದ್ದಂತಾಯಿತು..ನನಗೆ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಂತೆ ಆಗಿದೆ..ಒಮ್ಮೆ ಸ್ವಾಮಿಯ ಸಮಾಧಿಗೆ ಹೋಗೋಣ" ಎಂದಳು. ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ಅವರಿಗೆ ಆಗುಹೋಗಲಾರದ ಸಂತೋಷದಿಂದ, "ಬಾ ಮಗು..ಈಗಲೇ ನೋಡೋಣ" ಎಂದು ಹೇಳಿ, ತಮ್ಮ ಮೊಮ್ಮಗಳನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ದು ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಬಂದು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವಿವರಿಸಿದರು.."ಅಯ್ಯಾ, ನೀವು ಅನುಮತಿಸಿದರೆ, ಅವರನ್ನು ಸ್ವಾಮಿಯ ಸಮಾಧಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತೇನೆ" ಎಂದು ವಿನಂತಿಯಿಂದ ಕೇಳಿದರು. "ಅವಳನ್ನು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಕರೆದೊಯ್ಯಿರಿ" ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದೆ. ಇಬ್ಬರೂ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದರು. ಲಾವಣ್ಯ ಸಮಾಧಿಗೆ ಹೋಗುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ತೋರಿದ್ದ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಇನ್ನು ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ಆ ಸಂಜೆ ಇಬ್ಬರೂ ಕಂದಕೂರು ಹೋದೆಂಬುದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ, ಆ ರಾತ್ರಿ ಸ್ವಾಮಿಯ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಉಳಿದು ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಿದರು. ಬೆಳಗಿನ ಮೊದಲ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಂದಕೂರಿಗೆ ಹೋದರು. ಮತ್ತೊಂದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಲಾವಣ್ಯ ತನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾ ಸ್ವಾಮಿಯ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಬಂದು, "ಆ ದಿನ ಅಜ್ಜಿಯೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ಹೋದ ಬಳಿಕ, ಸ್ವಾಮಿಯ ಮೇಲಿನ ನಂಬಿಕೆ ಬಂತು ಆಂಟಿ..ಆದರೆ ಈಗ ನನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ಕೂಡಾ ಕರೆದೊಯ್ದಿದ್ದೇನೆ. ನಾವು ಇಬ್ಬರೂ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಇಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತೇವೆ" ಎಂದಳು. "ಸರಿ ಬಾ" ಎಂದು ಹೇಳಿದೆವು. ಸ್ವಾಮಿಯ ಸಮಾಧಿಗೆ ಹೋಗುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ತೋರಿಸಿದ್ದ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯವು ಈಗ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಬದಲಾಯಿತು. ಆಕೆ ತನ್ನ ಪತಿಗಾಗಿ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಪ್ರತಿ ದಿನ ನೂರಾರು ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ, ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳೂ ಬಂದರು. ನಂತರ ಆ ದಂಪತಿ ಬರುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು. ಈ ಮಧ್ಯೆ ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ವಿಧಿವಶರಾದರು. ಮತ್ತೊಂದು ಹದಿನೈದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಲಾವಣ್ಯ ತನ್ನ ಪತಿಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಗುವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟು ಕೊಂಡು ಬಂದಳು.."ಸ್ವಾಮಿಯ ಪ್ರಸಾದ ಅಂಕಲ್" ಎಂದಳು ಮಗು ತೋರಿಸುತ್ತಾ. ದಂಪತಿಗಳು ತಮಗೆ ಪ್ರಾಪ್ತವಾದ ಸಂತಾನವನ್ನು ಸ್ವಾಮಿಯ ಸಮಾಧಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದು ನೋಡಿದರು.."ಅಜ್ಜಿ ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ತಾಪತ್ರಯ ಹೊಂದಿದ್ದರು..ಇಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಸಂತಾನವಾದ ಮೇಲೆ ನೋಡಲು ಅವರು ಇಲ್ಲ..ಯಾರೇನೂ ಆವರ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅರಿತು ನಿರ್ಧರಿಸಬಲ್ಲುದೆಂದು ಸ್ವಾಮಿಯ ತೀರ್ಮಾನ" ಎಂದು ಲಾವಣ್ಯ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುತ್ತಾ ಹೇಳಿದರು. ಸ್ವಾಮಿಯವರು ಲಾವಣ್ಯ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಮೊದಲು ನೆಲೆಗೊಳಿಸಿ, ನಂತರ ಆಕೆಗಾಗಿಯೇ ಸಂತಾನವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಸರ್ವಂ, ಶ್ರೀ ದತ್ತಕೃಪ! ರಚನೆ: ಶ್ರೀ ಪವನಿ ನಾಗೇಂದ್ರ ಪ್ರಸಾದ್ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ ಸಹಕಾರ:ಶ್ರೀಮತಿ ಶ್ವೇತ ಡಿ. ----- (ಮಂದಿರ ವಿವರಗಳಿಗಾಗಿ: ಪವನಿ ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣು ಕೌಶಿಕ್.. ಶ್ರೀ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಸ್ವಾಮಿ ಮಂದಿರ.. ಮೊಗಿಲಿಚೆರ್ಲ ಗ್ರಾಮ.. ಲಿಂಗಸಮುದ್ರ ಮಂಡಲ.. SPSR ನೆಲ್ಲೂರು ಜಿಲ್ಲೆ.. ಪಿನ್: 523114.. ಸೆಲ್: 9652429852)