جوړه زندګۍ راسره ورانه شوه ژؤنده ګوزاره درسره ګرانه شوه عقل ته مې زړۀ په ننواتي ځي طبعه مې په خپلو کړو پښيمانه شوه زلفو کې دامونه افلاطون تړي ما ته ليونۍ ما ته نادانه شوه هسې په درواغو يې خپل کړی وم نۀ راپسې مړه شوه نۀ قربانه شوه