🔴 هاشم خواستار سرو بلند شجاعت و مقاومت و ایستادگی... ✍ عزیز قاسم‌زاده 🔺هاشم خواستار چهره درخشان معلمان ایران که هفتاد و سه سالگیش را هم سپری نموده است و  به رغم اینکه دوره‌های طولانی زندان را از دهه شصت تا به امروز در چند نوبت تجربه کرده است، اما شکوه مقاومتش و خضوع نجابتش و خشوع همراه با شجاعتش، چنان است که باید  او را «سرو بلند ایستادگی» لقب نهاد. هرچند که سعدی وار باید گفت: آن سرو که گویند به بالای تو ماند هرگز قدمی پیش تو رفتن نتواند 🔺مهندس خواستار با وجود همه شجاعت‌ها و مقاومت‌ها، درونی مهربان و صاف و زلال دارد. فروتنی او و تواضعش، مثال زدنی است و مصداق بارز این سخن شیرین افصح المتکلمین است: تواضع کند هوشمند گزین نهد شاخ پر میوه سر بر زمین 🔺هاشم خواستار پس از شش سال زندان بدون مرخصی برای ۶ روز در پی درگذشت مادر همسرشان، به مرخصی اعزام شد و در همین شش روز برای ناراحتی‌های عفونت گوش و دندان و ناراحتی چشم به پزشکان معالج مراجعه نمود. انتظار می‌رفت برای پیگیری مراحل درمانی این پیر کنشگری صنفی، با تمدید مرخصی او، بیش از این بر نگرانی خانواده صبور و رنج کشیده ایشان افزوده نشود. اما متاسفانه چهارشنبه دهم بهمن جناب خواستار به زندان بازگردانده شد. انتظار می‌رود دادستان مشهد با توجه به جمیع  شرایط مهندس خواستار و‌ سپری شدن بیش از دو سوم محکومیتش، دستور توقف حکم او را صادر نماید و یا دست کم در اسرع وقت اقدامات مقتضی در اعطای مرخصی درمانی برای او را در دستور کار قرار دهد. 🔺او که در زندگی شخصی و در اندیشه‌ی عمومیش تنها در پی جاری شدن عدل در معنای گسترده‌اش بوده و برای بهره‌مندی از تمام شقوق عدالت، همچون آزادی و حقوق شهروندی، سال‌ها بی‌ منت و چشم داشتی، هزینه داده و از سلامت نفس و پاکدستی والا و درس آموزی برخوردار است، نگه‌داریش در زندان، چیزی جز سیطره بی‌عدلی و برآمدن ظلمت نیست. چون برآمد نور، ظلمت نیست شد ظلم را ظلمت بود اصل و عضد اصل ظلم ظالمان از دیو بود دیو در بندست استم چون نمود ملک زان دادست ما را کن فکان تا ننالند خلق سوی آسمان تا به بالا بر نیاید دودها تا نگردد مضطرب چرخ و سها 🔺انتظار می‌رود جامعه کنشگران صنفی و مجموعه فعالان مدنی، به پاس زحمات معلمی که بی منت و گله‌ای از سکوت عامدانه و غیر عامدانه در حق او، همواره با روحیه گذشت برخورد نموده و سال‌ها در گوشه زندان، خموشانه و شجاعانه حبس کشیده و به آرمان‌های درون خود وفادار مانده و معنای کنشگری صنفی را نه در مطالبه معیشت محور محدود دانسته و نه از مبارزه صنفی توشه‌ای و بهانه‌ای برای فربه کردن معیشت هویتی خود سود جسته است، به بانگی رسا و بلند یاد کنند و مطالبه آزادی او را به غیرتی معلمانه گره زنند. مرام او و سلوک او در پیوند با روشنی و ظلمت‌ستیزی است. به قول شمس تبریزی: و غم مخور، که چون ظلمتِ فراقِ آن روشنی دراز شد، نور نیز دراز شد: ظلمتِ کوتاه، روشنیِ کوتاه؛ ظلمتِ دراز، روشنیِ دراز... @IranianRepublic