🔴 رحیم قمیشی اسیر دیروز و آزادیخواه امروز ✍️ عبدالله مومنی 🔺رحیم قمیشی و هم نسلانش در ۲۵ بهمن خط استقلال آزادی در ایران را دوباره به هم پیوند زدند. رحیم قمیشی جوانی را در دفاع از میهن پای در رکاب همرزمان و جان در کف خویش در حفظ تمامیت ارضی کشور و استقلال  کوشید و رزمید و درد اسارت کشید و رنج شکنجه صدامیان. اما هماوردی کردند و استقلال میهن را حفظ کردند. رحیم آزاد شد و طی طریق آزادگی کرد‌ اما طعم این آزادی رهایش نکرد او که سالها در بی خبری مطلق بوده قدر نعمت آزادی بر او بسیار آشکار شد و به شکرانه اش قدم در راه آزادی خواهی نهاده است. بعد از فرونشست غبار جنگ آنها دیدند  که مام میهن استقلال یافته اما آزاد نیست. 🔺رحیم قمیشی‌ها فهمیدند که دوباره باید وارد کارزار شوند کارزاری تاریخی برای دموکراسی برای حق اعتراض به روندهای ظالمانه. 🔺رزمندگان استقلال میهن در ۲۵ بهمن به کارزاری گراییدند که رحیم قمیشی به خوبی آن را سخنگویی می‌کرد اما حاکمیت دعوت کنندگان به تجمع اعتراضی به حصر غیرقانونی را پیش از برگزاری برنامه اعتراضی بازداشت نمود. 🔺بازداشت رحیم قمیشی، محمدباقر بختیار، ناصر دانشفر، اکبر دانش سرارودی، محمود دردکشان، حسین لقمانیان، سعیده و سعید منتظری و حسین قشقایی و ... بدنبال کارزار رفع حصر رهبران جنبش سبز که جز حق رای ملت و جز تاکید بر فرایند عادلانه حق انتخاب چیزی نخواستند نشانه‌ای روشن از هراس حاکمیت است که طرح مسالمت‌آمیز مطالبات سیاسی و مدنی را با هزینه‌های سنگینی همراه می‌کند. و غافل از اینکه سرکوب خواسته‌های مشروع سیاسی و مدنی به انباشت نارضایتی منجر می‌شود. 🔺راستی بازجوی قمیشی می‌داند او کیست؟ و چه کشیده است؟ چگونه و به چه عشق و انگیزه‌ای در آن اسارت‌گاه‌های خوفناک دوام آورده است؟ او حتما شنیده است، حاشا که آنها به ادراک آن رسیده باشند. آنها به درک آن دوام و ایستادگی این جوانمردان نرسيده‌اند اما برای رحیم قمیشی و هم قطارانش انگیزه ایستادگی کنونی در برابر استبداد از جنس همان انگیزه‌ای است که جان بر کف از ایران‌مان دفاع کردند. 🔺در ۲۵ بهمن، گویی تاریخ این مرز و بوم، آن رزم‌آوران نیالوده به مناسبات رانتیِ مانده بر سر عهد خویش با ملت را احضار کرده بود. احضار کرده بود که دوباره امید و زندگی را در میان این ملت حیات دهند و در انتخابشان دوباره دفاع از حریم مردم را انتخاب کنند. 🔺رحیم قمیشی و محمدباقر بختیار و دیگر بازداشت شدگان ایثارگر در راه وطن اکنون سمبل‌اند. سمبل کهنه سربازانی که استبداد را برنتافته‌اند و همراهان ملت ایران در جنبش سبز و جنبش زن زندگی آزادی بوده‌اند. 🔺اینکه در این شرایط رکود سیاسی و فقدان امید اجتماعی این کهنه سربازان مام میهن به مساله رفع حصر میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد پرداختند، نشان از احساس وظیفه ملی آنها و نشانه رفتن تفرعن استبداد توسط آنان است. آنها پیشقدم شدند برای شکستن فضای انسداد داخلی و برای برکشیدن امید اجتماعی. 🔺این حرکت گرچه به بازداشت گسترده کهنه سربازان و رزمندگان انجامید اما مساله حصر رهبران جنبش سبز و زندانیان سیاسی را در کانون توجهات قرار داد. اینکه بر کسی پوشیده نبود که  معترضان به این روند این قدر خوش‌خیال نبودند که با یک اعتراض حصر میرحسین و کروبی و رهنورد برداشته شود. لیکن مهم قدرشناسی و ارج گذاشتن به تلاش نیروهایی است که در جهت مخالفت با روندهای استبدادی ... ایستادند و توسط قدرتمداران تنگ نظر و مستبد از حقوق شهروندی خویش محروم گشتند. 🔺بدون شک محصورین نیز همانگونه که در موضع‌گیری‌هایشان مطرح نمودند دغدغه‌ای جز خروج از انسداد و رفتن به سمت حکمرانی آزاد و مردمی و دموکراتیک ندارند. 🔺مقاومت مدنی و تلاش جمعی برای خروج جامعه از این وضعیت گامی است در راستای احیای امید اجتماعی و رسیدن به شرایطی است که شایسته مردم ایران باشد. 🔺امید که که پیشگامی و عاملیت این بخش از نیروهای اجتماعی هم به انسجام بیشتر نیروهای دموکراسی‌خواه بیانجامد و هم مسیر خلاقانه حرکت مدنی را بارورتر کند. تحکیم ملت @IranianRepublic