تقدیم به روح پرفتوح #مهدی‌بازرگان رضوان الله تعالی علیه "بازرگان آن که به نام بازرگان بود، نه به صفت!" زیباترین عنوان ای که از مقاله حضرت استاد عبدالکریم سروش در ماهنامه کیان در نکوداشت #دولتمرداخلاقی و #مومن‌شهروند بینظیر میهن —از مشروطه تا به امروز— در ذهن این ارادتمند همیشگی آن زنده یاد جاویدنام نقش بسته است. نام اش جاویدو راهش پر رهرو باد! این وجیزه را از باب خیرخواهی برای جماعت و جمعیت "نهضت آزادی " (وارثان و کاسبان و تاجران آن زنده یاد) تقدیم می کنم به تمام #ستایشگران‌بازرگان که ادعا می کنند «باید فقط از بازرگان(ودرحقیقت از وارثان بازرگان ،"نهضت آزادی" ) آموخت ! و چه باید کرد و چه می توان گفت در زمانه ای که حب و بغض های کور طرفین ستایشگر و نکوهشگر حجاب ستبر حقیقت و فضیلت شده اند و #حاجبان ستایشگر و نکوهشگر هردو به یک اندازه ابلیس خوی اند و فرشته خصال می نمایند؟! کوته سخن!« هرکه ناموخت از گذشت روزگار/ هیچ ناموزد زهیچ آموزگار» و «گذشته چراغ راه آینده است» گذشتگان را نه نکوهش کنیم و نه ستایش! نه ستایش ما برای گذشتگان نفعی دارد و نه نکوهش ما ضرری!«تلک امّةٌ قد خلت، لها ما کسبت» ولی البته برای ما ستایشگران و نکوهش گران بشدت زیان بار است ! چرا؟! چون ما - چه گذشتگان را ستایش کنیم و چه نکوهش — در حقیقت خودمان را ستایش می کنیم ! آن هم با بیع و شراء (وتجارت کاسد!) گذشتگان مولای جوانمردان عالم علی ع در این بیت شعر منسوب به آن امام همام می فرماید: «ما فات مضی و ما سیأتیک فاین؟/ قم فاغتنم الفرصه بین العدمین!» و این بیت شعر سعدی علیه الرحمه ترجمه آزاد این سخن وحیانی امام همام امیرالمومنین علیه افضل صلوات المصلین است: سعدیا! دی رفت و فردا همچنان موجود نیست در میان این و آن فرصت شمار امروز را ودرخاتمه این سخنان وحیانی آن امام همام را یادآوری می کنم و اجر و‌ثواب اخروی آن را تقدیم می کنم به روح شریف مهدی بازرگان «آن که به نام بازرگان بود ، نه به صفت» «حبُّکَ الشئ یُعمی و یُصِمّ و بغضک الشئ یعمی و یصم» ودر جای دیگر: أحْبِب حبیبک هوناً ما….. و أبغِض بغیضک هوناً ما… و همچنین: «لایُریٰ الجاهلُ إمّا مُفرِطٌ أو مُفَرّط»