Door Henriëtte Boetje. Midden in de nacht zag ik het beeld van allemaal mensen. Ze hadden scheppen bij zich. Sommigen waren ermee aan het graven, in harde droge grond, in rots gebieden, in woestijnen. Anderen zaten uitgeput op de grond, ze leken zoekend om zich heen te kijken. Het beeld gaf me een somber bijna hopeloos gevoel. Het straalde frustratie en onmacht uit. Ik vroeg de Heer 'wat doen ze? Wat zoeken ze, wat wilt U me hiermee laten zien'? En toen begon de Heer te spreken. 'Deze mensen zoeken naar goud. Ze graven naar Mijn beloftes, naar nieuwe mogelijkheden. Ze zoeken naar geluk, ze zijn op zoek naar voldoening en rust. Maar ze zoeken op de verkeerde plekken. Ze willen Mijn rust in gaan. Ze verlangen naar meer dan wat ze tot nu toe van Mij hebben kunnen zien. Hun verlangen is goed, maar ze zoeken op de verkeerde plekken. Ze weten ook niet waar ze het moeten zoeken. Bij sommigen slaat de wanhoop en hopeloosheid toe, zij weten niet meer waar ze het zoeken moeten'. En ik ervoer de bewogenheid van de Heer met deze mensen. Zijn hart gaat naar hen uit. Naast Gods bewogenheid ervoer ik ook Zijn rechtvaardigheid, Hij wil dat iedereen Zijn rust binnengaat. De Geest spreekt en zegt: 'Mijn bruid, wat zit je nog in de kerkbanken, wat zit je nog in je huizen, achter je muren, in je eigen prachtig aangelegde tuinen. Ga de straat op, trek het land in. Zoek de zoekenden, voed de hongerige. Zij die verlangend om zich heen kijken en zoeken naar de echte waarheid en rust. Deel met hen het goede nieuws. Dit is jouw verantwoordelijkheid. Neem dit serieus, neem Mij serieus'. _Hebreeën 4:1 'Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is.'_