اگه حوصله داشتی بخونی بد نی..🤍 به تو که دیگر نیستی، اما هنوز در جایی از قلبم زنده‌ای… این نامه را نمی‌نویسم که چیزی را تغییر دهم، که تو برگردی، که گذشته دوباره تکرار شود. می‌نویسم، چون گاهی سکوت آدم را بیشتر از هر چیزی می‌شکند، و من دیگر نمی‌خواهم بشکنم. رفتی… و من ماندم، با دنیایی که بی‌رحمانه به راهش ادامه داد. شاید فکر کردی که نبودنت مرا از پا می‌اندازد، که شب‌ها در حسرتت بیدار می‌مانم، که خیالت دست از سرم برنمی‌دارد… حقیقت را بخواهی، گاهی همین‌طور بود. اما نه برای همیشه. یاد گرفتم که دلتنگی قرار نیست مرا اسیر کند. که جای خالی‌ات چیزی نیست که با اندوه پُر شود. تو رفتی، اما من ماندن را انتخاب کردم، قوی‌تر، محکم‌تر، و شاید کمی سردتر از قبل. اما اگر بگویم دیگر هیچ حسی به تو ندارم، دروغ گفته‌ام. هنوز هم گاهی، در لحظه‌ای کوتاه، در هوایی که بوی آشنایی می‌دهد، در آهنگی که روزی با هم گوش دادیم، تو را به یاد می‌آورم. نه با حسرت، نه با ضعف… بلکه با لبخندی تلخ، که نشان می‌دهد دوست داشتنت بخشی از گذشته‌ام بوده، اما نه آینده‌ام. امیدوارم هرجا که هستی، خوب باشی. نه به این دلیل که هنوز همان آدمِ قدیمم، بلکه به این دلیل که وقتی کسی را با تمام وجود دوست داشته‌ای، حتی بعد از رفتنش هم برای خوشبختی‌اش دعا می‌کنی… `ELYAS`