آیه «فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَيْبِ» به این معناست که زنان نیکوکار، فرمان‌بردار و در غیاب همسرانشان نگهبان حقوق و اسرار آنان هستند. یعنی آن‌ها آنچه را که از دید مردم پنهان است، حفظ می‌کنند؛ از جمله اسراری که در خانه وجود دارد و آنچه میان زن و شوهر جریان دارد. زن صالح هرگز اجازه نمی‌دهد کسی از امور خانه‌اش باخبر شود، بلکه اگر از او درباره وضعیت خانه‌اش بپرسند، تنها می‌گوید: «ما در خیر و خوبی هستیم.» *اما برخی زنان، شکایت‌گر و پرده‌درند؛ هرچه در خانه‌شان رخ می‌دهد، برای دیگران بازگو می‌کنند. بلکه برخی -والعیاذ بالله- پا را فراتر می‌گذارند و حتی خصوصی‌ترین مسائل میان خود و همسرشان را، که هیچ‌کس جز آن دو از آن آگاه نیست، فاش می‌کنند.* چنین زنی هیچ بهره‌ای از صلاح و نیکی ندارد! به همان اندازه که رازپوشی را از دست داده، از صلاح و نیکی نیز محروم شده است. ابن عثیمین رحمه الله