برخیز، غزلواره یی باران بسراییم انگیزه یی پر شور خروشان بسراییم هر چند که جنگیز زمان عربده دارد زنجیر شویم نغمه به انسان بسراییم از چادر رنگین، عَلم ساخته بر دوش یک بار دگر جان شده جانان بسراییم فاتح زمان باشیم و همرزم سپیده خورشید به تاریکی ایوان بسراییم اینگونه اگر خسته و افسرده بما نیم تا کی به غم خویش ز پژمان بسراییم دیگر همه آگاه شدیم از بن اسرار مظلوم نمای به چه جریان بسراییم؟ مکّاره بود، دشمن دوران من و تو ما تیر و کمان برده به پیکان بسراییم این بار به تاریخ زنند مسند گیسو ارقام جسارت، زن دوران بسراییم #شمیسا_موج #شعر_معاصر_افغانستان