توافق‌نامه دوحه؛ کلید پایان اشغال دهم حوت ۱۳۹۸ خورشیدی روزی تاریخی در تاریخ معاصر افغانستان است که در آن توافق‌نامه دوحه میان امارت اسلامی افغانستان و هیئت مذاکره‌کننده امریکا به امضا رسید. این توافق‌نامه نه تنها سرآغاز برای پایان اشغال بیست ساله در افغانستان بود بلکه پیروزی بزرگ امارت اسلامی در عرصه سیاسی و دیپلماتیک نیز محسوب می‌شود. امضای این توافق‌نامه بطور واضح نشان داد که امریکا و ناتو نه تنها در میدان جنگ شکست نظامی خوردند بلکه در عرصه دیپلماتیک نیز با شکست سنگینی مواجه شده اند. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ای که در جریان مذاکرات دوحه به وضوح نمایان شد، تیزهوشی و مهارت‌های دیپلماتیک هیئت مذاکره‌کننده امارت اسلامی بود. تیم مذاکره‌کننده امارت اسلامی با شناخت دقیق از ارزش‌های اسلامی، منافع ملی و واقعیت‌های افغانستان توانست امریکا و متحدانش را به پای میز مذاکره کشانده و شرایطی را برای پایان جنگ و خروج نیروهای خارجی از افغانستان فراهم کند. در طول ۲۰ سال امارت اسلامی نه تنها از لحاظ نظامی پیروز شد، بلکه در میدان سیاست نیز توانست با تیزهوشی و سیاست‌ورزی خود امریکا را به پذیرش شرایطی که به نفع افغانستان بود، وادار سازد. آگاهان امور سیاسی و تحلیل‌گران امضای توافق‌نامه دوحه را به‌عنوان یک پیروزی بزرگ در سطح بین‌المللی برای افغانستان تلقی می‌کنند. در حالی که امریکا و ناتو در میدان نبرد شکست خورده بودند و روحیه خود را در میدان جنگ از دست داده بودند، در عرصه سیاست نیز همین روند ادامه یافت. تصمیمات نادرست سیاستمداران امریکایی، ناتوانی آنان در درک شرایط واقعی افغانستان و عدم پیش‌بینی دقیق تحولات این کشور موجب شد که امریکا مجبور به پذیرش توافقی شود که نشان‌دهنده شکست آنان در مدیریت بحران افغانستان بود. در طول دو دهه اشغال امریکا و ناتو به این نتیجه رسیدند که تداوم حضور نظامی در افغانستان برای آنان نه تنها به هزینه‌های سنگین انسانی و مالی می‌انجامد، بلکه از نظر استراتژیک نیز غیرقابل توجیه است. در نهایت امریکا و متحدانش با ناتوانی در پیاده‌سازی اهداف خود در افغانستان از راه‌حل‌های سیاسی بهره بردند و توافق‌نامه دوحه را امضا کردند. این توافق‌نامه به‌ویژه در زمینه تعهدات دو طرف به تضمین‌های امنیتی و جلوگیری از استفاده از خاک افغانستان علیه کشورهای دیگر تأکید داشت. در حالی که در بیش از سه سال گذشته امارت اسلامی بر تعهدات خود در این توافق‌نامه پابند ماند اما جناح امریکایی تاکنون به طور مکرر از اجرای این تعهدات سرباز زده و آن‌ها را نقض کرده است. منجمد کردن ذخایر ارزی افغانستان از سوی امریکا، اعمال تحریم‌های بانکی و ایجاد موانع در تعامل جهان با افغانستان از مواردی اند که در نزدیک به چهار سال گذشته از سوی امریکا بالای افغانستان تحمیل شده و ضربات سنگینی آن را مردم متقبل می‌شوند. با این حال توافق‌نامه دوحه از یک سو به عنوان نقطه پایانی برای اشغال بیست ساله افغانستان توسط امریکا و ناتو شناخته می‌شود و از سوی دیگر این توافق‌نامه نشان‌دهنده هوشمندی تیم‌های مذاکره‌کننده امارت اسلامی در عرصه جهانی است. به اساس همین توافق‌نامه اشغال ۲۰ ساله در افغانستان پایان یافت و افغان‌ها یک بار دیگر توسط فرزندان اصیل خود به حریت و آزادی دست یافتند. #حوت10