İnsanların birçoğu yalnız kaldıklarında göğüsleri daralır ve yalnızlık hissederler. Daima yanında oturacak, kendisine arkadaşlık edip tasasını giderecek birini isterler. Bunun sebebi şudur: Allah Teâlâ ile ünsiyetin zayıflığı, bağın azlığı. Eğer insanın Allah ile ünsiyeti olsa, oturumlardan uzak; yalnız kaldığında Allah'ı zikre alışık olsa vaktini Allah Teâlâ'yı zikretme, namaz, Kur'an kıraati, faydalı, öğretici kitaplara bakmayla geçirir. Öyle ki bazı alimler uzun saatler hatta günler boyunca kitaplığında yalnız oturur, okur, araştırma yapar ancak yalnızlık ve bıkkınlık hissetmezlerdi. Rabbinin itaatine kendini vermiş olur, bir kimse okumasından ya da ibadetinden kendisini alıkoysa göğsü daralırdı. Bunların hepsi Rabbiyle ünsiyetinin kuvvetine ve bağının sıkılığına delildir. Alıştırma için bir fırsat: Arabada yalnız olduğunda fırsatı değerlendirmeyi dene. Nefsini Allah Teâlâ ile ünsiyete alıştırmaya çalış. Bunu da çokça Allah'ı zikrederek, istiğfar ederek, dua ederek, Kur'ân okuyarak yapabilirsin. ✨