كتاب احكام روزه باب (5): آيا روزه دار در جواب كسي كه به او دشنام می‌دهد، بگويد: من روزه هستم؟ 919- «وعنه رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ الحديث المتقدم: «كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ إِلاَّ الصِّيَامَ فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ» وقال في آخره: «لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِهِ»». (بخارى: 1904) ترجمه: «حدیث ابوهریره رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قبلاً بیان گردید كه: (خداوند می‌فرماید): هر عملی كه فرزند آدم انجام دهد، برای خودش می‌باشد، جز روزه كه مخصوص من است. و من خودم پاداش آنرا خواهم داد». و در پایان حدیث، پیامبر اكرم ﷺ فرمود: «روزه دار، دو بار خوشحال می‌شود: یكی، هنگامی كه افطار می‌كند. و دیگری، زمانی كه با پرودگارش ملاقات می‌نماید، از روزه‌اش شادمان می‌شود»». صحیح بخاری