اي جلالت ز جلوه ات پيدا بارگاهت : شكوه بي همتا وي حقيقت زچهره ات مشهود تويي حق را و حق هميشه ترا تويي جان و خود خود احمد تويي تاي نبي : در انفسنا ايليائي به عبري و تورات هم به تازي :علي ،ولي ،اعلي در لدينا تويي : علي حكيم بر همه ماسوا تويي مولا در دروازه ي مدينه ي علم پر پرواز تا به : او ادني اي كه علم الكتاب داري تو بر رسالت تو شاهدي ز دوتا بلكه فصل الخطاب هستي تو اي ترازوي عدل و حكم و قضا شده نازل به وصف تو قران در امام مبين و احصينا بس كه ممسوس ذات الله اي نشناسي ز خويش سر از پا سفره ات : خوان رحمت رحمان رأفتت هم : رحيم را معني چشم تو : ديده ي عليم بصير سينه ات لوح نه : عرش خدا حق به تو كرده بس مباهت ها شده مبهوتت : انبياء ، صلحا كنز مخفي است گوهر ذاتت هم هويدا ز ظاهر تو : خدا تويي خواناي باطن قران تويي داناي علم الاسماء ابشاري عظيم از دانش چشمه ساري ز علم ما اوحي اي خليل و برادر احمد توخليفه تو جانشين خدا