Cuma günü vaaz ediyorum. Ben coşmuşum, cemaat coşmuş, uçuyorum. Birden birisi ayağa kalktı. Belli, akşamdan kalmış. İyi içmiş, daha kendine gelememiş, kafa yerinde değil. Kafa yerinde değil ama o da coşmuş. Gariban, meğer kendini meyhanede zannediyormuş. Ayağa fırladı ve sallanarak bağırdı: "hocaaaam, bundan sonraki şarkı bana gelsin..." Cemaat tam adama abanıp döveceklerdi ki, "durun, ilişmeyin, ilişirseniz Cuma'nız yanar" dedim. Napayım böyle demesem bırakmayacaklar. Adam oturdu, ben de adama dönerek, "ulan bundan sonraki tüm şarkıları senin için söylüyorum be... Hepsi sana gelsin!" dedim; adamcağız o Cuma'dan sonra takım değiştirdi, bizim takıma geçti. Abdülmetin Balkanlıoğlu