*📌DERSE HÂLİS NİYET İLE GİDİLMELİ*📌 *Hâlis niyete başka bir şey girmemek ve bu îmânî ve Kur’anî derslerden istifâde etmek ve netîce almak için, şu niyet ve düşünce ve mülâhaza ile derse gitmek lâzımdır:* ☘️ *Şu içinde yaşadığımız zaman, âhirzamandır. Şu zamanda Kur’an’a ve Sünnet’e hücûm vardır. Bu iki esâsı ders verecek hakîkî erbâbı olan ulemâ-ı kirâm ve mürşid-i kâmil de kalmamıştır. O halde tek bir çâre vardır ki; o da şudur:* *Kur’an’ın bir harfini veya bir hadîs-i şerîfin ma’nasını veyahut fıkhî mesâilden bir mes’eleyi öğrenmek veyahut da Risâle-i Nûr’un îmânî hakîkatlerinden bir dersi dinlemek için, tâlib-i hak, bu derslere gelmelidir.* ☘️ *Hem “Ben, ilmî, amelî ve edebî noktalarda ma’nen yaralıyım. İşte ma’nevî yaralarıma birer devâ olmak maksadıyla, bu derslere devam ediyorum.” mülâhazasıyla derse gitmelidir.* ☘️ *Hem şu dersler, birer Havz-ı Kevser-i Kur’anî’dir. O halde ciddî, samîmî bir tevbe ve istiğfâr ile derse girmelidir ki; tâlib-i hak, Ellah’ın affına ve rızâsına nâil olsun.*☘️ *Hem insan, Kur’an veya Hadîs’in bir harfinin ma’nâsını öğrenmek için, evinden çıkıp gelirse; yolda gelirken, talebe-i ulûm-u dîniye sınıfına giriyor. Şayet bu mü’min, yolda ölürse, şehîddir; derste ölürse, şehîddir; eve dönerken, ölürse, şehîddir. Kabirde de bu mü’mine hesâb yoktur.*☘️ *Hem tâlib-i hak, yolda gelirken; sarfettiği paranın, bire “yedi yüz bin” sevâb ve mükâfat olarak ona verileceği, nass-ı hadîsle sâbittir. Eğer kendisi, gelmezse; fakat derse gelen birisinin yol parasını verip onu, gönderirse; bire “yedi yüz” mükâfat alır.*  *Hem yolda gelirken; meleklerin kanadının üstüne basarak geldiğini söyleyen, hadîs-i sahîhtir.* ☘️ *Hem evden çıkarken; ders-i îmânî ve Kur’ânî için çıkarsa; bu tâlib-i hakkın, o niyetle berâber günahları, afv olur.*☘️ *İşte bütün bu mükâfat ve netâic-i azîmenin tahakkuku için, niyet-i hâlisenin, çok büyük bir ehemmiyeti vardır. Yâ Rabbi! Kolaylaştır ve muvaffak eyle. Âmîn..* 🤲🏻