غزل چې دې پورې کړل په مړو سترګو رانجۀ خپل بې اخــــــــــــــــتياره به هرچا درته کاتۀ خپل لۀ ګیلو ډک یې سیــــــــــــــــنه کښې ګرځومه هیڅوک نه لــــرم چې تش کړم ورته زړۀ خپل تور مرغــــان به دې پنجو کښې ایسته یوسي حفاظت دې کۀ د ځــــــــان ونه کړو ښۀ ځپل چې په سخته کښې مـــــخ واړوي نو څه پرې پـردي ښه دي ورک دې شي داسې ړاندۀ خپل تۀ چې داسې په ترس هـــــــــره ورځ راګورې کاڼے زړۀ به مې یــــــــا موم شي یا اوبۀ خپل نصیـــــــــــــحت چې دې څوک نۀ اوري نوازه هغه چا پورې به نۀ خـــــــورې دا مازغۀ خپل ❤    ❍ㅤ        ⎙ㅤ    ⌲ ~_*`Like follow save share`*_~ 𝖒𝖚𝖍𝖆𝖒𝖒𝖆𝖉 𝖔𝖒𝖆𝖗 𝖐𝖍𝖚𝖇𝖆𝖎𝖇𝖊