یاد بودی از استاد عزیز حافظ حسان حافظ حسان مردی خاموش بود بیشتر در سکوت بود و بی‌ جا سخن نمی‌ گفت خاطرات زیادی از او دارم اما یکی از بهترین خاطراتم مربوط به درس‌ هایی است که نزد او می‌ خواندیم دوستان هر وقت هوس ماهی می‌ کردند روی تخته وایت‌ برد می‌ نوشتند ماهی یعنی که دلشان ماهی می‌ خواهد و باید برایشان تهیه شود من که عاشق ماهی بودم اما دیگران این را می‌ نوشتند هر وقت حافظ حسان این نوشته‌ ها را می‌ دید نگاهی به من می‌ انداخت و لبخندی می‌ زد تا اینکه یک روز به من گفت بروید ماهی بخرید با یکی از هم‌ کلاسی‌ هایم رفتیم برای خرید از قبل با دوستان مقداری پول جمع کرده بودیم وقتی به دکان رسیدیم دیدیم که هر نوع ماهی پیدا می‌ شود آن‌ قدر ماهی گرفتیم که وزنش به هفت هشت کیلو رسید وقتی برگشتیم کلاس حافظ حسان که آنها را دید با تعجب گفت شماها از بس که پیش ما برنج و سیب‌ زمینی خوردید حالا یک هفته را تصمیم گرفتید فقط ماهی بخورید اما حافظ حسان تنها یک معلم نبود بلکه مجاهدی نستوه هم بود در سنگر جنگ وقتی من مولانا و یک مجاهد دیگر را برای پشتیبانی در سنگری مستقر کرده بودن حافظ حسان کنارم بود من قناصه به دست داشتم وقتی کمکی رسید فاصله‌ اش زیاد بود من چند شلیک کردم به شهید گفتم که شلیک کند چند تیر زد. صبحی سرد و زمستانی بود الحمدلله دوستان با کمترین فرصت با مال غنیمت بازگشتند در پایگاه که او مسئول کل آن بود یک شب دشمن پهپاد فرستاد وقتی دوستان را منتشر کرده بودیم من و شهید در گوشه‌ ای از کوه مستقر شدیم من با دوربین حرارتی حرکت پهپادها را دنبال می‌ کردم و همین‌ طور به او توضیح می‌ دادم پنج ساعت تمام پهپادها در مقر ما چرخیدند تا اینکه سرانجام رفتند شبی به‌ یادماندنی با شهید بود کم پیدا می‌ شود مردی که هم قلم در دست بگیرد و هم اسلحه در میدان‌ های ناهموار بجنگد و در هر زمینه‌ ای علم کافی داشته باشد. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد. کانال سنگربان عدل https://t.me/sangarbanadl کانال واتساپ https://whatsapp.com/channel/0029VawsZemDzgT6kwreBW0Y