Şimdi şöyle ki, maveranın eskisi gibi olmadığının farkındayım. Bunu zaten size sık sık söylüyorum. Artık yazamıyorum da. Yoruldum çünkü. Kurgu psikolojimin içine oturdu resmen. Oldu bittiye getirmek istemiyorum. Onca olay varken gülüp eğlenmeleri hiç doğru karşılanmazdı. Ya da Leyla ve Karam'ın tekrar yakınlaşması bu kadar sorun varken... Cık, olmazdı. Bu yüzden olayların akışını bozmadan yazmak istedim. Zamanla toparlanmalarını, iyileştiklerini görmenizi istedim. Bunun üzerine şu anda siz 44.bölümün devamını okuyorsunuz. 45-46-47 bölümler, 44.bölümün olayları ve sadece 2 gün geçti üzerinden. 50 bin kelimeydi tek bölüm, birden yazıp yayımlayamazdım... Keşke daha fazlasını yapabilsem ve size sıkılmadan okuyabileceğiniz bir kitap yazabilsem. Beklentilerinizi karşılamadığı için gerçekten üzgünüm. Elimden geleni yapacağım toparlamak için ama önce kendimi toparlamam lazım. Çünkü gerçekten iyi değilim. Ve bu kalemime de yansıyor. Böyle işte. Kendinizi de asla keşke söylemeseydim diye suçlamayın. Kızarım ha sizeee. Ben zaten farkındaydım her şeyin, burada da x'da da sık sık söylüyordum. Umarım eskisi gibi hevesle okuyabileceğiniz bölümler yazabilirim. Sizi seviyorum. Geceleriniz iyi olsun. Ruhunuzu koruyun. Maçı🤍