Aşklarım böyle konuşmamın tek nedeni sizi hayal kırıklığına uğratmam. Bana gelen son yanıtlardan anladığım kadarı ile kitabı bırakanlar olmuş ki olabilir. Ama ben önceden sizlere bu kitap çerezlik kurgu değil demiştim. Yazarken, insanların ne düşüneceğine değil psikolojik açıdan neler hissedileceğini yazıyorum. Kurgu gibi değil, gerçekten kalbimde hissederek yazıyorum. Leyla ve Karam küslüğü uzattı falan diyenler var. Leyla ve Karam küs değil. İstediğiniz şey sevişmeleriyse eğer ben kitabın her bölümüne bunu yazıp gerçek amaçtan, o çizgiden dışarı çıkmayacağım. Olacak elbette bunlar fakat şu anda değil. Bana güvenin diyeceğim, diyemiyorum çünkü dün gece yazılan "hayal kırıklığına uğradım" cümlesi beni geri itiyor. Bu yüzden ara vereceğim. Bu kitap benim evim, temelini sağlam koyup da sonradan tökezlemek istemem. Finali de bu kırıklıkla vermek istemiyorum. Haklısın. Hem de çok. Olabilir, kalemim kendi hayatımdaki olaylardan dolayı kötü olabilir. Olaylar onu etkileyebilir. Bu benim suçum ama kitabı tamamen dram üzerinden yürütmek suç değil. Kitabın konusu bu, canlarım. Size daha çerezlik kitap yazarım ama maverayı değiştiremem. Bana kırılmayın. Seziyorum kırgınlığınızı. Ben size kırılmadım mesajlarınızdan dolayı. Geri dönüş yapmadıklarım da kusuruma bakmasınlar. Kalbimdeki yeriniz asla değişmeyecek. (Bunları neden yazdığımı bazıları anlayacak ama anlamayanlar da hemen saldırıya geçmesinler sjjsjsjsj)