بې وسۍ مې قلف مرۍ ته اچولی لاس مې سختې خاموشۍ ته اچولی یو سوالګر تمثیل د ړوند کوي له شرمه زوړ څادر یې زندګۍ ته اچولی دغو سپکو او رنګینو کاغذونو اور یې وګوره نړۍ ته اچولی ددې سختې بې وسۍ پړی رښتینه ما د هر ارمان مرۍ ته اچولی *ریښتین لالا#*