“Tamam neyse,” diyerek konuyu değiştirmeye çalıştı. Bana kötü hissettirmek istemiyordu ama kırıldığı için dem vurmadan da duramıyordu. Onu bu konuda en iyi ben anlardım. “Evlenecek misin benimle şimdi?” “Bebeğim ben seninle zaten evliyim,” dedim gözlerimi kısıp ona bakarken. “Hem sen bana benimle evlenir misin demedin daha farklı bir soru sordun.” “Tamam onu yapacak mısın?” diye sordu hevesle. “Bebeğim dediğine göre yapacaksın.” Kendime engel olamayarak, “Sarp çok garipsin,” dedim. “Hayır sadece çok aşığım ve bu aklımı başımdan alıyor,” dedi hiç gecikmeden. “Aşk gerçekten insana bildiğini unutturuyormuş.” “Peki kaynağı neymiş?” diye sordum. “Sen zeki adamsın, çözmüşsündür.” “Çözdüm evet,” dedi böbürlenir gibi. “Kaynağı, bilmek istediğin tek şeyin âşık olduğun kişi olmasıymış.” Dolu gözlerle dudaklarımı büktüm. “Bunun hoşuma gitmesi beni bencil yapar mı? Çünkü ben de bildiğin tek şeyin ben ve Bella olmasını istiyorum.” “Seni bencil yapacak şey beni aklar mı?” diyerek karşılık verdi. “Çünkü uzun bir süredir bunu istemekle kalmayıp zaten yapıyorum. Cara mia, seni bütün kalbimle seviyor ve biliyorum.”