Het mensenrechtenargument, zoals dit hierboven/-onder weergegeven is, is gestoeld op de basisregels van logica binnen de filosofie. Dat wil zeggen, dat er in essentie twee premisses nodig zijn, die leiden tot een bepaalde conclusie. In dit geval is er sprake van inductie; dat wil zeggen dat de toepassing van een algemene regel in een premisse leidt tot een gespecificeerde conclusie, die past binnen die algemene regel. Dan kom je op het volgende uit: Premisse A: Mensenrechten zijn fundamenteel en moeten voor iedereen gelden. Premisse B: Ongeboren kinderen zijn mensen in een vroege ontwikkelingsfase. Conclusie: Ongeboren kinderen verdienen mensenrechten. Dit betekent dat, wanneer je discussieert over het concept van mensenrechten binnen een gesprek over abortus, je minder de inhoudelijke zijde hoeft te benaderen om een ander de fouten in zijn of haar denken te laten inzien. En misschien kun je de ander op deze manier zelfs nog van gedachten doen veranderen 😉.