برخی بیماران در اوج فقر و تنگدستی دارو‌های خاص خود را می‌فروشند. رضا جباری: فردی که داروی کمیاب ویژه بیماری خاص خود را می‌فروشد از سر تنگدستی این کار را می‌کند. درواقع برخی از افرادی که به مرحله «بالاتر از سیاهی رنگی نیست» رسیده‌اند در اوج استیصال معیشتی اقدام به فروش دارو‌های شخصی خود می‌کنند. حداقل برای ۳ ماه دارو باید در کشور موجود داشته باشیم تا زمانی که مردم به یک داروخانه مراجعه می‌کنند، دست خالی برنگردند. اگر میزان دارو کمتر از ۳ ماه باشد، کمبود، کاملا احساس می‌شود. ممکن است از نظر ریاضی، کمبود نباشد، اما از نظر دسترسی، حتما کمبود محسوس است.