تدبر در قــــــرآن ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ﴾ ترجمه: ما آن را قرآنی [به زبان] عربی نازل کردیم؛ باشد که [در مفاهیمش] بیندیشید. [یوسف: ۲] قرآن همیشه ایستگاه سفر طالبان علم بوده است با آیاتش عقل‌های خود را منور می‌کنند و با کلماتش فهم و درک خویش را می سازند، برخی فقیه هستند، که احکام شرعی را از نصوص قرآنی برداشت می‌کنند برخی قاری هستند و به قرائت صحیح و همراه با تجوید قرآن همت می‌گمارند؛ برخی نحوی هستند و قیاس و استدلال به جملات قرآنی می‌پردازند؛ برخی بلاغی هستند که کنایه های زیبا سجع‌های بی نظیر و تشبیهات و استعاره های دقیق قرآن آنها را به خود مشغول نموده است و برخی لغوی هستند و مفردات قرآن آنها را به خود مشغول نموده است، و همه آنها در می یابند که نادان بوده اند این قرآن دریای بی پایان علم است، عقل‌ها در این دریا سوار بر کشتی‌ای می‌شوند که جز به اندازه مطلبی که می‌خواهند از نص قرآن برداشت نمایند، لنگری ندارد.