مردم را وادار به زوزه و روزه و گریه و دعا می‌نمودند و خودشان دائماً در عیش و نوش مشغول اندوختن مال و منال بودند و می‌خواندند: "گریه بر هر درد بی‌درمان دواست." این جماعت نه فکر می‌کنند و نه جرات تلاش کردن دارند به قدری فکرشان را مسموم کرده‌اند که بزرگ‌ترین آرزویشان هم‌خوابی باحوریان بهشتی شده! #صادق_هدایت 📚https://t.me/ketab1yar?boost