بگذارید هیچکس هیچ چیز را در قلب خود حبس نکند. بگذارید هیچکس نظرش را در مغزش به حصر نیاندازد. ای کاش، هیچکس بدلیل عقیده و اظهار نظر، طعم تلخ حبس یا حصر را نمی چشید. اولا / اگر اظهار نظری که مغایر و مخالف با نظرات حاکم است آزاد بود و ثانيا / اگر ملاک و معیاری قانوني و ملی برای سنجش آراء و نظرات وجود داشت و ثالثا / اگر نظام اجتماعي بر اساس برآیند نظرات مختلف و بر پایه خرد جمعی عمل می کرد، وضع کشور ما اینچنین اسفبار نبود. آزادی که مردم در سال1357 خواهان آن بودند، آزادی برای مخالفین نظام بود. روشن است که در همه نظامات اجتماعي، ولو به روش دیکتاتوری اداره شوند، موافقین در اظهار نظر آزادند. فلذا، در همه حال، آزادی مخالفين و منتقدين است که مفيد است و می تواند مقدمات و موجبات اصلاح یک نظام را فراهم آورد. طلب آزادي برای موافقین، در گذشته موضوعيت نداشته و در زمان حال نیز هیچ تاثيري در تغییر وضع موجود ندارد. در هر حال، یک زندانی صاحب اندیشه مثل آقای سعید مدنی هم حق دارد که در مسائل مبتلا به جامعه اظهار نظر کند. چقدر خوب بود که امثال او را به جای زندان به اطاق فکر می می بردند تا بتوانند با ارائه افکار خود، در بهینه سازي وضع موجود سهمی بر عهده بگیرند. اما بعد، در ذیل این مقدمه به نگاه در خور تأمل آقاي سعيد مدني در مورد مسئله روز جامعه دقت بفرماييد:🔻 ✍️محمد حسن قنبری 1404/3/9 ☮️کانال جوشن در تلگرام https://t.me/M_Hasan_Ghanbari/53781 ☮️ کانال جوشن در واتساپ https://whatsapp.com/channel/0029VaQSKqcBKfi3fRR0zf46/3414 📝 در آستانهٔ زوال سیاسی، مذاکرات ایران و آمریکا و گذار دموکراتیک 📍یادداشت تحلیلی دکتر سعید مدنی از زندان دماوند درباره زوال سیاسی نظام و امکان گذار دموکراتیک 🖋️سعید مدنی 🔻گفته شده سقوط حکومتها در امواج انقلابی تحت تاثیر سه عامل قرار دارد: 1) زوال منابع و فشار مالی ،۲) شکاف نخبگان در قدرت و 3) توانایی بسیج از سوی مخالفان. ارزیابی دقیق این سه عامل در این مختصر نمیگنجد. اما در یک نگاه کلی به نظر میرسد هر سه به سود تحول و تغییر حرکت میکنند. البته این وضعیت نباید به ساده انگاری درباره روند تحولات ایران از جمله مشابه سازی با تحولات سوریه و سقوط یازده روزه بشار اسد یا حتی انقلاب 57 و امثال آن منجر شود. عوامل موثر در تحولات ایران امروز فراتر از سه عامل مذکور بسیار پیچیده هستند و لذا پیشبینی فرایند تغییر را بسیار دشوار می‌سازند. 🔻در برابر چنین شرایطی جمهوری اسلامی دیر یا زود ناچار است یا به تبعیت از خصلت پراگماتیستی خود –که برای مثال با استناد به صلح امام حسن مذاکره با قاتل قاسم سلیمانی را توجیه میکند -چرخش‌های بزرگی را اتخاذ کند و با به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت و رای و نظر مردم به تغییرات ساختاری در مسیری کم هزینه و خشونت پرهیز تن دهد یا با ادامه وضع موجود منتظر آینده‌ای بی‌ثبات‌تر، مبهم و غیرقابل کنترل و پرهزینه برای ایران باشد و هزینه‌های انحصار پروژه جمهوری اسلامی به مثابه یک پروژه صرفاً نظامی- امنیتی را بر ملت ایران تحمیل کند. 🔺اما به قول معروف به نیزه میتوان تکیه کرد اما بر روی آن نمیتوان نشست. 🔻با توجه به تجربه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و دینی- مذهبی جمهوری اسلامی به نظر میرسد اکنون برجسته ترین و موفق‌ترین ویژگی جمهوری اسلامی، وجوه امنیتی- نظامی آن است که به اتکای آن توانسته وضعیت موجود را کنترل و اعتراضات دامنه‌دار گروههای مختلف اجتماعی را سرکوب کند. آیا با وجود روند وضعیت نابسامان ساختاری که پیش از این توضیح داده شد، جمهوری اسلامی میتواند به اتکای قدرت امنیتی- نظامی و دستاوردهای حاصل از توافق باآمریکا امیدوار به تداوم وضع موجود باشد؟  🔻خیزش «زن، زندگی، آزادی» در سال 1401 اگرچه در پیوند با اعتراضات موج دوم از خصایص آنها برخوردار بود، اما با نشان دادن تفاوتهایی خبر از ورود به موج سوم اعتراضات میداد. در پایان این اعتراضات 100 روزه و تحولات پس از آن زمینه برای برآمدن موج سوم اعتراضات فراهم آمده که هنوز بحث درباره مشخصه‌های آن زود هنگام است ،اما احتمال میرود موج سوم با اولویت مطالبات اقتصادی حامل تلفیقی از اعتراضات به وضعیت سیاسی و اقتصادی باشد و احتمالاً فراگیری آن بسیار بیشتر از دو موج قبلی خواهد بود.  🔻جمهوری اسلامی مبتلا به مشکلات عمیق ساختاری است و تبعات حاصل از توافق با آمریکا به ویژه گشایش نسبی در تامین منابع محدود ارزی و تزریق دلار به این موجود سراسر بحران، بدون اصلاحات عمیق ساختاری نه تنها بهبود جدی در وضعیت آن ایجاد نمیکند، بلکه حتی ممکن است وضعیت نابسامان کنونی را بسیار وخیم‌تر کند. سالها است که بسیاری ناظران و صاحب نظران تاکید میکنند که با وجود شواهد بسیار مبنی بر بحران در نظام، ریشه و علت بحرانها، ساختار سیاسی حاکم بر کشور است و بدون اصلاح این ساختار سیاسی و آغاز فرآیند دموکراسی‌سازی، تزریق دلار حاصل از کاهش تنش ایران و غرب نمیتواند بهبود اساسی میان مدت و بلند مدت در وضعیت ایجاد کند. اکنون مشکلات ایران به ویژه مسائل اقتصادی، بسیار پیچیده و بحرانی تر از پیش شده است، و انتظار اینکه دولت (قوه مجریه) یا حتی سه قوه بتوانند وضعیت موجود را سامان دهند و از شدت بحرانها به طور پایدار بکاهند خطا است؛ 🔻منشا و دلیل بحرانها فراتر از دولت و در کلیت نظام حکمرانی است. برای مثال قیمت ارز به میزان فروش نفت و درآمدهای ارزی حاصل از آن وابسته است و فروش نفت به سیاست خارجی، و فرمان سیاست خارجی در دستان رهبری نظام.    🔗متن کامل را اینجا بخوانید @hoseinrazzagh