🌿. *[عیدانه]* ​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏​​‏در این روزها که بیشتر مردم به شادی عید مشغولند، خواستم یادآوری کوچکی داشته باشم: چه حیف است زنی در بزرگ‌ترین روزهای دنیا، در برابر پروردگار خود بایستد و از او آمرزش، رضایت و برآورده شدن آرزوها را بخواهد اما در روز عید لباسی بپوشد که مورد رضایت خداوند نیست. ای بانوی خردمند و پاک‌سرشت! لباس تو پوششی است برایت هم در دنیا و هم در آخرت. در حدیثی از رسول الله صلی الله علیه وسلم، از زبان ابوهریره رضی‌ الله‌ عنه آمده است: «دو گروه از اهل آتش هستند که هنوز آن‌ها را ندیده‌ام؛ گروهی که با تازیانه‌هایی چون دم گاو، مردم را می‌زنند و زنانی که پوشیده ولی در عین حال برهنه‌اند، فریبنده و فریفته که موهایشان همچون کوهان شتر مایل است. آنان نه وارد بهشت می‌شوند و نه بوی آن را استشمام می‌کنند.» (صحیح مسلم: ۲۱۲۸) این حدیث به‌ روشنی دلالت دارد بر حرمت پوشیدن لباس‌های نازک و بدن‌نما که رنگ و شکل بدن زن را آشکار می‌سازند. ابن عبدالبر رحمه‌الله می‌گوید: «منظور از زنان پوشیده ولی برهنه، زنانی هستند که لباس‌های نازکی می‌پوشند که بدن را نمی‌پوشاند بلکه نشان می‌دهد. آن‌ها به ظاهر پوشیده‌اند ولی در حقیقت عریانند.» ابن تیمیه رحمه‌الله نیز می‌گوید: «تعبیر «کاسِیات عاریات» (پوشیده ولی برهنه) به زنانی اطلاق می‌شود که لباسی می‌پوشند که بدنشان را نمی‌پوشاند؛ مانند لباس‌های نازک که پوست بدن را نمایان می‌کند یا لباس‌های تنگ که برجستگی‌ها و اندام بدن مانند باسن و بازو و مانند اینها را آشکار می‌سازد در حالی‌ که پوشش حقیقی زن لباسی است که بدن و اندام او را بپوشاند و شکل و حجم آن را نشان ندهد. جایز نیست که مرد با همسر برادرش صحبت کند، یا با او دست بدهد، یا به صورتش نگاه کند، و یا با او بر سر یک سفره غذا بخورد.