نام ما، هویت و فرهنگ ماست دوچرخه سوارانی که از فرانسه شروع به گردش کردند و در تمام مسیر هرجا توانسته توقفی داشته و با مردم آن دیار گپ و گفتی داشتند ، در پایان سفر گزارش کردند ایرانیان مردمی دست و دلباز و خوشرو هستند که ما را به سر سفره ی خود ، دعوت می کردند و هرچه داشتند ، به ما تعارف نمودند. پس چه خوب که ایرانی باشیم و ایرانی بمانیم. هم چنان که غریبه ها را عزت می کنیم، به تمامی در خدمت گسترش فرهنگ و هویت خود هم باشیم. روی سخنم بیشتر با ایرانیان عزیز مقیم خارج از کشور است که هنگام انتخاب نام برای فرزندشان به پیشینه ی خود نمی نگرند و در صدد نیستند حداقل با یک اسم ، طفل خود را به اعقاب و نیاکان ش پیوند دهند. حال آن که ما با داشتن اشعار وکتب متعدد وهمچنین اقوام وگویش های متنوع ، حق انتخاب بسیاری داریم و به اصطلاح دست مان باز ست که با دقت و کنکاش ، کلامی در خور بیابیم. از طرف دیگر برخی نام های قدیمی مثل هما ، سیما ، کوشا، برنا خیلی معانی زیبا و قابل فهمی دارند و راحت هم تلفظ می شوند. خود من هر بار که به فردی ، معنای اسمم را توضیح دادم ، بسیار خرسند شده و اظهار رضایت کرد. در حالی که یک بار ، به پزشکی برخوردم که نام خانوادگی ش عاطفی بود و وقتی به او گفتم الحق که شما مهربانید و اسم فامیل تان هم به معنای emotionalاست ، اظهار بی اطلاعی کرد و گفت والدین م این موضوع را به من یاد نداده اند! همان گونه که به هرجا می رویم ژن های خود را به صورت رنگ چشم و پوست خود حمل می کنیم و درون مان سرشار از اطلاعاتی ست که ما را می شناساند ، خوب ست که با انتخاب اسامی مناسب وگسترش عادات پسندیده ای چون مهمان نوازی ، رد پایی از خود به جا گذاریم که همواره شناخته شویم. در کار با خانواده های چینی یا هندی ، متوجه شده ام که در تماس با وطن ، بزرگتر های شان تاکید می کنند بچه زبان قومی و ملیتی خود را بداند، اما در منزل ایرانی ها ، اگر کودک انگلیسی ، جواب بدهد عمه و مادر بزرگ می گویند:« فدای خارجی حرف زدنت بشوم!» پس این ماییم که قدر خود نمی دانیم ولی انتظار داریم ارزش های مان توسط بقیه درک شوند؟! مباد روزی که از خود هیچ ندانیم و چون برگی رها در باد ، هر سو رفته و هرجا بنشینیم و رنگ عوض کنیم! رویا شاپوریان فروردین ۱۴۰۴ @dastaneroya