‼️ *۵۴ سال با عبره در خور دبـــی احمـــد عبـــدی مردی از دیار فرامـــرزان (کمشــــک)* *▪️به گزارش سلام کوخرد، وقتی احمـــد عبـــدی در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰ به دبی رسید، شهری آرام و کوچک با خانه‌های یک‌طبقه در دو سوی خور دبی به چشم میدید.* ▪️ او فقط ۱۳ سال داشت و با لنج، برای نخستین‌بار خانه را ترک کرده بود. *▪️در آن سال‌ها دبی هنوز بخشی از امارات متحده عربی نبود و بیشتر به عنوان یک بندر تجاری فعال شناخته می‌شد.* ▪️ عبور از خور فقط با قایق‌های چوبی سنتی به نام *«عبره»* ممکن بود؛ قایق‌هایی که امروز هم نماد زندگی روزمره در قلب شهر دبی هستند. *▪️احمد نخست به خانه اقوامش در منطقه‌ی تاریخی بستکیه رفت و روز بعد برای اولین بار خور را دید؛* آبی زلال و کم‌عمق که بین بر دبی و دیره جاری بود. *▪️آن زمان هنوز خبری از برج‌های شیشه‌ای یا سازه‌های بلند نبود و باد آزادانه از میان بادگیرها و دیوارهای سنگ مرجانی می‌گذشت.* *▪️امروز احمد ۶۷ ساله است و همه او را «بـــرادر بــــزرگ» عبره‌ها می‌نامند.* ▪️ او ۵۴ سال است که قایق‌رانی می‌کند. در آغاز فقط به عمویش کمک می‌کرد و کرایه‌ها را جمع می‌کرد، اما بعدها خودش سکّان‌دار شد. ▪️ *آن روزها هر عبره دو نفر داشت: یکی برای هدایت، یکی برای دریافت کرایه.* ▪️به گفته احمد، عبره‌ها شریان اصلی دبی بودند و همیشه صف‌های بلند مسافران وجود داشت. ▪️ در آن دوران فقط ۳۰ عبره فعال بودند، اما اکنون بیش از ۱۵۰ قایق سنتی و مدرن (از جمله عبره‌های برقی) مسافران را *تنها با یک درهم* از این سوی خور به سوی دیگر می‌برند. *▪️احمد هنوز نام ایستگاه‌های قدیمی را به یاد دارد؛* ایستگاه‌هایی که دیگر در نقشه‌های امروز دبی نیستند. مثلا جایی که اکنون به ایستگاه بازار طلا معروف است، قبلاً *«بندر طالب»* نام داشت. *▪️«ایستگاه بنی‌یاس» همان «بندر گاراژ» قدیمی است و ایستگاه‌هایی مثل «بازار مرشد» و «الراس» از بین رفته‌اند.* ▪️احمد هشت بار قایق عوض کرده و قایقی که الان استفاده می‌کند، ۳۰ سال است که با او بوده است. «قبلاً قایق‌هایمان را بعد از چند سال استفاده می‌فروختیم، درست مثل مردم امروزی که ماشین‌هایشان را می‌فروشند.» *🔻خاطرات ایستگاه‌های قدیمی:* *او گفت:* «قبلاً ایستگاه‌های زیادی وجود داشت. حالا فقط چهار تا مانده است.» 🔻 *اما یک چیز تغییر نکرده است:* صدا و حس قایق بادبانی. «من هنوز عاشق صدای موتور، صدای پاشیدن آب روی قایق چوبی و حس آرامشی هستم که از سر خوردن آن بر روی نهر به من دست می‌دهد.» «وقتی چشمانم را می‌بندم، هنوز می‌توانم نهر قدیمی را تصور کنم. ساکت بود. هوا بوی نمک و چوب می‌داد. زندگی در آن زمان خیلی کندتر پیش می‌رفت.» «برخی از مسافران من اکنون فرزندان و نوه‌های افرادی هستند که من در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ آنها را حمل می‌کردم. من با افتخار می‌گویم که به نسل‌ها خدمت کرده‌ام.»/سلام کوخرد *`🪀 واتساپ سلام کوخرد`* https://chat.whatsapp.com/DZhhX53spL61SwRPcrZ0u3 🔹 *`اینستاگرام سلام کوخرد`* Instagram.com/salam.kookherd