Utawala wake ulijikita kwenye upatanisho. Alianzisha Tume ya Ukweli na Maridhiano, iliyowapa nafasi waliotenda makosa kukiri dhambi zao na walioteseka kusimulia uchungu wao. Mandela aliamini kuwa taifa haliwezi kujengwa juu ya chuki bali msamaha. Hakuwahi kusahau alivyoteswa, lakini aliamua kuwa mateso yake hayakuwa sababu ya kulipiza kisasi, bali daraja la kuunganisha taifa lililovunjika vipande vipande na historia ya damu. Mandela alistaafu baada ya kipindi kimoja tu cha urais, akionyesha kwamba uongozi ni huduma, si ulevi wa madaraka. Alibaki kuwa sauti ya hekima duniani kote, akitetea haki za binadamu, mapambano dhidi ya UKIMWI, na maendeleo ya bara la Afrika. Aliheshimika na wapenda haki wa kila pembe ya dunia, kutoka mitaa ya Soweto hadi barabara za New York na Beijing. Alizikwa kama shujaa, lakini alikumbukwa kama baba wa taifa, si kwa sababu ya madaraka, bali kwa sababu ya moyo aliokuwa nao kwa watu wake.