مارشال عبدالرشید دوستم، رهبر حزب جنبش ملی و عضو برجسته شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان، در سخنرانی عیدی‌اش در شهر انقره، پایتخت ترکیه، ضمن آن‌که خطاب‌های عتاب‌آلودی علیه طالبان داشت، فروپاشی این گروه را نیز اجتناب‌ناپذیر خواند: «ملت مطمئن باشند، طالبان همان‌طور که آمده بودند، خواهند رفت. شوخی نمی‌کنم.» مهم‌تر از آن با ذکر رویدادی از گذشته خشم طالبان را هم برافروخت: «در گذشته گفته بودند دشت لیلی، باز این بار نگویند دشت سالنگ چه شد. نگویند دشت بادغیس چطور خواهد شد.» محمد محقق، دیگر عضو برجسته شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان، نیز از روزهای پایانی عمر طالبان خبر داد: «اوضاع به‌طرف خوبی به پیش می‌رود. به شما اطمینان می‌دهیم که این نظام مبتنی بر ظلم و ستم که با دسیسه بین‌المللی ایجاد شده، روزهای پایان زنده‌گی خود را طی می‌کند.» درست است که ترکیه چون سایر کشورهای دوروبر افغانستان با طالبان تعامل نسبتاً خوبی دارد، ولی از جهت‌های دیگر متفاوت عمل می‌کند که میزبانی آشکارش از جریان‌های مخالف این گروه یک نمونه است. از این حیث، ترکیه تنها کشوری است که جماعت بزرگی از نیروهای مخالف طالبان در آن به‌راحتی بستر انداخته‌اند و هر دم که بخواهند فارغ از رعایت ملاحظات میزبان، دیدگاه‌شان را در قبال وضعیت حاکم بر افغانستان بیان می‌کنند. مهم‌تر از آن، آدرس‌های ضدطالبانی از جمله همین شورای عالی مقاومت ملی برای نجات در انقره تاسیس شده است. در کنار آن، ترکیه رضایت طالبان را نیز با خود دارد که میزبانی از نشست‌هایی که در آن لابی‌گران این گروه حضور پیدا می‌کنند، یک مثال روشن است. برای نمونه، همین چندی قبل نشستی تحت نام «گروه منطقه‌ای برای افغانستان» در استانبول برگزار شد که خیلی هم خبرساز شد؛ به این دلیل که کسانی که به نماینده‌گی از زنان افغانستان در آن اشتراک کرده بودند، در نظر بسیاری متهم به حمایت از طالبانند. برای همین هم سعی شد جریان نشست از دید رسانه‌ها به دور بماند؛ اما از آجندایش که در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود، برمی‌آید که گسترش تعامل با طالبان در محور توجه قرار داشته است. بیشتر بخوانید... https://8am.media/fa/from-dostum-to-the-taliban-how-does-turkiye-maintain-the-balance/