SOMALİNİN YETİMHANELERİNDE VERİLEN SÖZLER VAATLER VAR Biz, Somali’nin yetimlerine sadece erzak, giysi ya da oyuncak götürmedik. Sizler adına sözler verdik. Sıcacık bir tebessüm, güven veren bir dokunuş, göz göze bir umut taşıdık onlara… Dedik ki: “Unutulmadınız, sahipsiz değilsiniz. Türkiye sizi seviyor.” Anadolu, binlerce kilometre ötede olmasına rağmen onlara ana olmuş, baba olmuş. Çünkü yetim olmak sadece bir coğrafyanın kaderi değil; yetimi sahiplenmek, insanlığın vicdan sınavıdır. Bir çocuk koşarak geldi, minicik elleriyle elimizi tuttu: "Türkiye’den misiniz? Annem yok, babam yok… Ama Türkiye var." dedi. Evet, onlar için Türkiye bir sevinç kaynağı, bir umut ışığıydı… Ta ki 17 Şubat’taki o büyük deprem oluncaya kadar. Şimdi konuşurken gözleri doluyor: “Depremden önce Türkiye hep bizimleydi... Ama depremden sonra diyorlar konuşamıyorlar.... Anlıyoruz ki… Deprem sadece bizim ülkemizin değil, tüm mazlum coğrafyaların da belini bükmüş. Çünkü Türkiye onların dayanağıydı, şimdi sarsılan sadece binalar değil; yüzbinlerce yetimin kalbi, ümidi de sarsılmış. Biz, sizlerin desteğiyle onların gözlerindeki umudu yeniden yeşertmek için buradayız. Rabbimizden niyaz ediyoruz: Bize öyle bir iman ve öyle imkânlar ver ki; garibe, gurabaya,mazluma yetime, gerçekten sahip çıkabilelim. Verdiğimiz sözleri sadece defterlere değil, gönüllerinde iz bırakacak şekilde nakşeyleyelim. Ve Rabbim, bu sözleri yerine getirecek kalpler, eller, imkanlar halk eylesin. Çünkü bir yetimin duası, bir milletin bahtını açabilir.