*روانشناسی* #سوال_شما🔻 استاد من 27 سال سن دارم تحصیلات خود را هم تکمیل کردیم وظیفه هم دارم کار و بار شخصی هم دارم، کسی را دوست داشتم تقریبا 11 سال؛ چند بار خواستگاری هم روان کردم دختر مره فریب میداد خودش قبول نمی کرد می گفت فامیلم قبول نمی کند تا که با کسی دیگه نامزد شد حال فامیلم میخواهد برایم خواستگاری بروند اما من اجازه نمیتم چون هیچ نمیتوانم او را فراموش کنم و هر جای که میرن مه قبول نمی کنم چون میگم کسی دیگر را خوش نگاه کرده نمی توانم چرا زندگی کسی دیگر را خراب کنم چون هر دختر آروز دارد یک شوهر خوب نصیب شان شود و خوش نگاه شان کند و تمام فکرم طرف او است اگر امکانش است برایم یک رهنمایی کنید ؟ #پاسخ_ما🔺 این نوع وابستگی عاطفی، به‌ویژه بدون پایان‌بندی سالم، می‌تواند ذهن و احساسات را درگیر نگهدارد. اما ماندن در گذشته، نه شما را به او می‌رساند و نه اجازه می‌دهد آینده‌تان ساخته شود. از نظر روانشناسی، شما دچار نوعی دلبستگی حل‌نشده هستید، حالتی که فرد نمی‌تواند بین واقعیت و خاطره تفکیک قاطع ایجاد کند. این حالت اگر ادامه یابد، نه‌تنها زندگی عاطفی بلکه عزت نفس و روابط آینده شما را هم تخریب می‌کند. #راهکار_برای_شما ✅ 1. احساس غم، خشم یا دلسردی‌تان را انکار نکنید. اما به خودتان مهلت مشخصی بدهید برای رهایی. 2. درمان روانشناختی (روان‌درمانی) را جدی بگیرید. صحبت با یک روانشناس می‌تواند کمک کند تا این وابستگی ناسالم را پشت سر بگذارید. 3. اگر فعلاً آماده ازدواج نیستید، تصمیم‌تان محترم است. اما مراقب باشید که پشت حس (نمی‌خواهم زندگی کسی را خراب کنم) پنهان نشوید. گاهی این یک بهانه ناآگاهانه برای نپذیرفتن رهایی است. 4. تمرکزتان را از او به خودتان برگردانید؛ به اهداف، رشد شخصی، و زندگی فعلی‌تان توجه کنید. #پ_ن: عشق یک‌طرفه گذشته، نباید آینده شما را گروگان بگیرد. شما حق دارید رها شوید، شفا پیدا کنید، و بعد از آمادگی، به رابطه‌ای سالم و متعهد وارد شوید. این نه تنها زندگی کسی را خراب نمی‌کند، بلکه فرصتی برای ساختن زندگی بهتر برای هر دو طرف است