✅پنج انسان را چون گوهر در آغوش دار… 🔵 ۱. دوست وفادار آن که دلش با دل تو می‌تپد؛ شادیت را چون عید می‌بیند، و اندوهت را همچون زخمی بر جان خود حس می‌کند. در راحتی‌ات دل‌گرم می‌شود، و در سختی، شانه به شانه‌ات می‌ایستد. با تو می‌گرید و برایت در نهان دعا می‌گوید، به امید صبحی روشن، قلبی آرام و درمانی کامل. چنان که سعدی گفت: دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان‌حالی و درماندگی 🟡 ۲. همسر وفادار زنی که خانه‌ات با حضورش امن می‌شود، مال و فرزندت را پاس می‌دارد، و نام و نَسَبَت را حجاب عزت می‌کند. باوقار و باایمان، بسیار فرزند آور و مهربان و پرمحبت، صبور در بلا و شاکر در نعمت، رازدار و پرده‌پوش. زنی نیک‌خوی و وفادار و پاک، چو صبح بهاری، پر از نور و پاک. نهان‌خانه‌ی دل ز صد مهر اوست، دل‌آرام و روشنی بهر اوست. زبانش گهرساز و چشمش حیا، دلش آشنا با صفا و وفا. اگر مهر او در دل مرد شد، جهان بی‌غم و خانه گل‌گرد شد. 🔴 ۳. همسایه وفادار آن که آسایش تو را می‌جوید و در خلوتت مخل نمی‌شود. امینی بی‌خیانت، ناصحی نکوخو، در غیبتت نگهبان حرمت تو، و در حضورت شاد از دیدار تو. به هنگام نیاز، در بکوبد نه برای آزردن، که برای همدلی. به یاد سخن مولانا: از همسایه تو را بلا گر رسد ز تو هم برود تا ثریا مدد 🟠 ۴. شاگرد وفادار آن‌که دانش را از تو می‌گیرد، اما تنها به حافظه نمی‌سپارد، که به جان و کردار می‌آموزد. ادب و حلم می‌ورزد، و علم را نشر می‌دهد بی‌ادعا، و همواره به استادت احترام می‌نهد. رازهای نهان را پنهان می‌دارد و فضیلت‌ها را در جهان می‌پراکند. در کلام حکیم فردوسی: ز دانش روان‌ها شود پر ز نور نگه کن که دانش چه دارد به گور 🟤 ۵. کارمند وفادار راست‌کردار، امین و دیندار، با خُلق نیکو و گفتاری شیرین. دوستی را ارج می‌نهد و با دوگانگی در دل و زبان رفتار نمی‌کند. اگر خطایی بیند، بپوشد، و اگر نیکی بیند، بپراکند. او آیینه‌ی صفاست، نه پرده‌در ناسپاس. چنان‌که نظامی فرمود: هر آن کس که با راستی یار بود دلش پاک و جانش چو گلزار بود این پنج گوهر را، اگر یافتی، در صندوق دل نه و پاسشان دار، که در روزگار پر زرق و برق امروز، وفاداری از هر زر و سیمی گران‌بها‌تر است.