*اشک‌هایی که جهاد می‌سازند؛ نه فریادِ تسلیم، بلکه آغازِ قیام* اشک‌های عالمان راستین، قطرات ساده‌ای نیستند؛ این‌ها فریادهای خاموش امتی‌اند که سال‌ها زیر بار ستم و طاغوت له شده‌اند. عالمی چون مولانا فتحی محمد نقشبندی وقتی می‌گرید، امت باید برخیزد، چون این اشک‌ها ندای درد نیست، ندای قیام است. این اشک‌ها ناله ضعف نیست، بلکه سوگند مظلوم برای جهاد است؛ سوگندی بر سنگر گرفتن، نه زانو زدن. ما به اشک‌های این علما خیانت نمی‌کنیم. پاسخ ما به این اشک، خون است و صبر و ایستادگی تا برپایی وعده الهی: "وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ" (خداوند قطعاً کسانی را که دین او را یاری کنند، یاری خواهد کرد) در برابر ظلم، تسلیم معنا ندارد؛ بلکه ایمان، غیرت و جهاد تنها پاسخ ماست. این اشک‌ها نه پایان، بلکه آغاز مسیر عزت‌اند. إنْـفِـــرُوا http://t.me/Inferova_to_Iran