✨#səssizsətirlər "O yerdən başla" +Bura çox qaranlıqdır... — Amma qaranlığın içində qəlbinin görə bildiyi bir işıq var. +Səssizlik danışmaqdan daha ağırmış... — Çünki sükut bəzən insanın içində gizlənən hisslərin səssiz sədası olur. +Mən burda gizlənmirəm... sadəcə yox oluram. — Gizlənmək qorxunun, yox olmaq isə inamsızlığın dilidir. Amma sən hələ danışırsan. Bu, yaşamaqdır. +Bilmirəm, çıxsam nə dəyişəcək... — Heç nə dəyişməyə bilər. Amma sən dəyişəcəksən. Bu kifayətdir. + Bəzən çıxmaq istədiyim yerə geri qayıtmaqdan qorxuram. — Onda çıxmağı seç, qayıtmağı yox. Seçimlər səni qorxutmasın. Onlar azadlığın qapısıdır. + Əlimi uzatsam, sarsılaram deyə qorxuram... — Amma uzatmasan, çürüyərsən. Qorxu sarsıdır, amma ümidsizlik öldürür. + Bəs tutduğun əli buraxsan? — Mən buraxmaram. Amma sən inamını buraxsan, heç kim tuta bilməz. + Burdan çıxmaq üçün nə etməliyəm? — O yerdən başla... Qaranlıqda qaldığın yerdən. Ən çətin yerdən. Ən çox ağrıyan nöqtədən. (Və o titrəyən əl, illərlə susan bir ruhun ilk kəlməsi oldu...) Çünki çıxış yolları görünməz olmur. Sadəcə qorxan gözlər görməməyə qərarlıdır... "𝑺𝑰̇𝑴𝑼𝑹𝑸"