📄 *نبردهای مدرن و حاکمان* یک تحلیل عامیانه از مشاهده جنگ‌های امروزی ✒ مزبان حبیبی جنگ‌های مدرن امروزی، دیگر شباهتی به جنگ‌های سابق و اصولا آنچه ما جنگ می‌نامیم ندارند، جنگ‌های سنتی بسیار طولانی و فرسایشی بود و غالبا نتیجه خاصی از جنگ، عاید هیچ یک از دو طرف نمی‌شد. در گذشته، هر دو طرف خود را برنده جنگ می‌دانستند. اما جنگ‌های ارتش‌های مدرن و امروزی، تفاوت‌های مهمی با آن جنگ‌ها دارد. اول این‌که، *زمان این جنگ‌ها بسیار کوتاه است* و به چند روز یا چند ساعت کاهش یافته‌است، دیگر از آن جنگ‌های طولانی چندین ساله، خبری نیست مگر در کشورهای توسعه نیافته. دوم، *سلاح‌ها و جنگ‌افزارهای تازه‌ طراحی‌شده و جدیدی به‌کار برده می‌شوند* که برای اولین بار است استفاده می‌شوند، حتی ممکن‌است استفاده کنندگان هم از نتایج کاربرد آن بی‌اطلاع باشند و آلترناتیوی هم برای مقابله با آن وجود ندارد، بنابراین حتی یک جنگ‌افزار، می‌تواند تعیین‌کننده ارتش پیروز در میدان نبرد باشد. سوم، *اهداف مورد تهاجم، کاملا حساب شده و بر اساس ارزش آن انتخاب می‌شود،* محاسبات دقیقی برای تعیبن هزینه و فایده جهت حمله به اهداف دشمن، انجام می‌شود، حتی اهداف بر اساس ارزش آنها، اولویت‌بندی شده و لیست آن‌ها در اختیار فرماندهان ارتش‌ها و حکام آنهاست. چهارم، برخلاف جنگ‌های گذشته، در جنگ‌های امروزی، *معمولا اهداف غیرنظامی مدنظر نیست،* حتی ممکن است آنها از شروع و پایان جنگ هم مطلع نشوند و گاهی صحنه نبرد هزاران کیلومتر از مردم فاصله دارد. پنجم، *جنگ‌ها بیشتر جنبه مقابله اطلاعات و جنگ‌افزار دارد تا برخورد فیزیکی سربازان.* سربازان معمولا مهیاکننده صحنه نبرد و تامین خوراک اطلاعاتی برای استفاده از جنگ‌افزارها هستند نه مجریان صحنه نبرد. ششم، *صحنه جنگ بسیار کوچک اما تأثیرگذاری آن بسیار بزرگ است* و یک اقدام ساده یا یک پیام کوتاه، می‌تواند باعث پایان جنگ شود. هفتم، *مجریان و فرماندهان واقعی جنگ، در صحنه نبرد حضور فیزیکی ندارند* هرچند خود از اهداف اصلی جنگ هستند. این فرماندهان در حالی دستور شلیک موشک و بمب را صادر می‌کنند که خود با آرامش کامل در حال میل‌کردن دسرِ قهوه هستند. هشتم، *انهدام وسیع زیرساخت‌های کشورهای ضعیف توسط ارتش‌های کشورهای قدرتمند،* به گونه‌ای که جبران آن تا سال‌ها، امکان‌پذیر نیست. نهم، *افکار عمومی پس از جنگ، بسیار مهم است،* قبل از شروع جنگ، آنها تمام تلاش خود را به‌کار می‌گیرند تا پس از جنگ، بتوانند افکار عمومی و سازمان‌های بین‌المللی را به نفع خود، قانع کنند. و در نهایت، دهم، *هر دو طرف صحنه جنگ، برای حذف افراد تأثیرگذار در طرف مقابل، برنامه‌های عملیاتی و نظامی دارند،* با حذف حتی یک نفر یا یک سلاح، ممکن است نبرد پایان یابد. به‌همین دلیل است که، *حکام کشورهای متخاصم، ترجیح می‌دهند که در بدترین شرایط درگیری، تن به مذاکره دهند،* چون نیک می‌دانند خودشان اولین اهداف جنگ هستند، *اصلا عجیب نیست اگر فرماندهان دو طرف جنگ امروز را، فردا در حال نوشیدن قهوه در کنار ساحل ببینیم در حالی‌که هنوز کشته‌های جنگ، دفن نشده‌باشند.* مزبان حبیبی پانزدهم دی نودوهشت