"ای پری رود آمو، دخترِ نورِ سپیدِ کوهسار زادۀ گل‌بوته‌های پامیر و خوابِ چشمه‌سار" – حضرت مولانا |🌙 شمس تبریزی, June 13, 2025

ای پری رود آمو، دخترِ نورِ سپیدِ کوهسار زادۀ گل‌بوته‌های پامیر و خوابِ چشمه‌سار دست‌های کوچکت آغشته با بوی نسیم، چشم‌هایت آینه‌ی آرامشِ هزار ساله‌ی باد و بادام و بادگیران… نشسته‌ای بر سنگی، که پیرتر از تاریخ است، و پشتت آواز رود، می‌گوید: «این است دخترِ بدخشان، ایستاده، آرام، اما نیرومند چون کوه…» لبخندت، چراغی‌ست بر راه سبز مهربانی، و دامنت از نقشِ گل‌های کوهستان پر است؛ گویی دشت، به شکل تو در آمده باشد! ای پری رود آمو! ای نگین تابناک خاکِ خراسان علیا، با تو امید هنوز در دل این سرزمین می‌تپد، و فردا، از چشم‌های روشن تو آغاز خواهد شد...

Comments