*Kuna Uzuri Katika Kusubiri* Katika dunia inayoharakisha kila kitu chakula cha haraka, majibu ya haraka, maendeleo ya haraka kusubiri ni kama dhambi isiyosemwa. Tunataka matokeo sasa. Tunataka majibu sasa. Tunataka ndoto zetu zitimie sasa. Lakini maisha hayajengwi kwa kasi. Yanajengwa kwa vipindi vya kimya, vya kusubiri. Mahali ambapo huonekani, hupongezwi, na mara nyingine hujawahi kueleweka. Lakini ni hapo, kwenye kusubiri, ndipo tabia hujengwa. Ndipo imani huimarika. Ndipo akili hupevuka, moyo hujifunza kustahimili, na roho hujifunza kuwa thabiti. Kisaikolojia, kusubiri ni mazoezi ya udhibiti binafsi (self-regulation). Ni kusema, “sihitaji kila kitu sasa ili nijue mimi ni wa thamani.” Ni kujenga uwezo wa kukaa na kutokamilika bila kukata tamaa. Kifalsafa, ni kukubali kwamba wakati si adui, bali ni rafiki wa ukuaji. Si kila kitu kizuri huja haraka. Mvua haishuki mara tu unapomaliza kulima. Na maua hayachanui kwa sababu tu unayapenda. Kuna wakati kati ya kupanda na kuvuna na huo ndio wakati wa kusubiri. Ikiwa upo kwenye kipindi cha kusubiri kusubiri ajira, mwenzi wa maisha, uponyaji, amani ya ndani, au hata majibu ya sala zako tambua kuwa hauko nyuma. Haujachelewa. Hujasahaulika. Wewe uko njiani. *Mbegu haifi ardhini. Inajificha ili ikue kwa utulivu.* Wakati unapita, lakini uvumilivu haupotezi maana. Katika kila sekunde ya kungojea, unakuwa mtu mwenye kina, mwenye hekima, mwenye imani. Uvumilivu haumaanishi kukaa tu bila kufanya kitu ni kuendelea kuamini, hata wakati hakuna ishara ya majibu. Kwa hiyo, • Jitulize. Hautachelewa kufika. • Jiamini. Kile unachongojea kina thamani – na hivyo pia ni wewe. • Jiandae. Wakati utakapofika, utahitaji kuwa tayari. “Mtu mwenye subira ana nguvu kuliko shujaa; naye autawalaye moyo wake kuliko atekaye mji.” — Mithali 16:32 “Uvumilivu huleta tabia ya kustahimili, na tabia hiyo huleta tumaini.” — Warumi 5:4 *Mungu akutie nguvu unapongoja kwa uvumilivu.*