اعدام مجاهد کورکور بدون دادرسی عادلانه نادیده‌گرفتن عدالت در زندان اهواز در سحرگاه چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، عباس کورکوری (معروف به مجاهد کورکور) – زندانی سیاسی لر که در پی اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت شده بود – در زندان اهواز اعدام شد. این اعدام، به روایت رسانه‌های رسمی همچون فارس، بدون رعایت اصول اولیه دادرسی عادلانه و در سایه شکنجه و محرومیت از حق دفاع صورت گرفته است. مجاهد کورکور در ابتدا به اتهام قتل کیان پیرفلک معرفی شد، اما پس از شهادت صریح خانواده پیرفلک، از جمله مادر داغدار او ماه‌منیر مولایی‌راد که اعلام کردند مجاهد ضارب فرزندشان نبوده، مسیر پرونده تغییر یافت و اتهامات تازه‌ای چون «محاربه»، «فساد فی‌الارض» و «بغی» علیه او مطرح شد. این تغییر ناگهانی در کیفرخواست، در حالی بود که کورکور از داشتن وکیل مستقل محروم بود، تنها یک بار اجازه ملاقات با خانواده‌اش را یافت و بارها از شکنجه‌های اعمال‌شده علیه خود سخن گفته بود. اتهاماتی چون تیراندازی، تخریب اموال عمومی و اخلال در امنیت – در قالب سه بار حکم اعدام – علیه او صادر شد، اما بی‌عدالتی ساختاری در روند بازداشت، بازجویی و دادگاه، مشروعیت این احکام را به‌شدت زیر سؤال برده است. اجرای این حکم، نه فقط یک اعدام، بلکه نقض فاحش حقوق بشر و عدالتی گم‌شده در غبار سرکوب است.