ايران تي صهيوني جارحيت جو مقصد "ريجيم چينج" يعني موجوده حڪومت جو تختو اونڌو ڪري هڪ ڪٺ پتلي حڪومت قائم ڪرڻ آهي. هن تصوير ۾ نيتن ياهو سان گڏ رضا پهلوي موجود آهي، جنهن کي اسرايلي بمباري ذريعي موجوده حڪومت جي جاءِ تي ايران تي مسلط ڪرڻ جي تياري ٿي چُڪي آهي. رضا پهلوي، محمد رضا شاهه پهلوي جو پُٽ آهي، جنهن 37 سال تائين ايران تي حڪومت ڪئي. سندس حڪومت ظلم، لٽ مار، ۽ علائقي ۾ آمريڪا جي غلامي جو هڪ چٽو مثال هئي. محمد مصدق هڪ بهادر ليڊر هيو، جيڪو 1951ع ۾ سوشلسٽ تحريڪ جي مدد سان چونجي حڪومت ۾ آيو. هن ايران ۾ برطانوي تيل ڪمپنين کي قومي ملڪيت ۾ تبديل ڪيو، جنهن سبب سندس مقبوليت ۾ وڏو اضافو ٿيو، ڇو ته ان کان اڳ ايران جي تيل مان منافعي جو وڏو حصو يورپي ۽ آمريڪي ڪمپنيون ڪمائينديون هيون. 1953ع ۾ سي آءِ اي، رضا شاهه سان گڏجي مصدق خلاف فوجي بغاوت ڪرائي، پارليامينٽ ختم ڪئي ۽ رضا شاهه کي ايران جو آمر بڻايو. رضا شاهه جي حڪومت سي آءِ اي جي مدد سان "ساواڪ" نالي هڪ انتهائي ظالم ڳجهي ايجنسي قائم ڪئي، جنهن جو ڪم سوشلسٽن سميت هر مزاحمتي ماڻهوء کي گرفتار ڪرڻ، تشدد ڪرڻ ۽ قتل ڪرڻ هو. سڄي دنيا ۾ رضا شاهه جي حڪومت کي ظلم ۽ بربريت جي علامت سمجهيو ويندو هو. ڪرپشن، لٽ مار، آمريڪا ۽ اسرائيل جي مدد، ۽ اندروني ظلم سبب شاهه علائقي جي سڀ کان وڌيڪ ناپسنديده ليڊرن مان هيو. اهو ئي سبب هو جو 1979ع ۾ هڪ وڏي عوامي تحريڪ جي نتيجي ۾ شاهه کي ملڪ ڇڏڻو پيو، ۽ اقتدار امام خميني سميت اپوزيشن جي مختلف ڌڙن حوالي ڪيو ويو. شاهه، پنهنجي پٽ رضا پهلوي سميت جلاوطن ٿي ويو. آمريڪا، ايران کي سزا ڏيڻ لاءِ 1980ع ۾ عراق ذريعي جنگ مڙهي، جنهن ايران جي ترقي روڪي ۽ ملڪ کي هڪ سيڪيورٽي اسٽيٽ بڻجڻ تي مجبور ڪيو. مون کي حيرت ٿيندي آهي جڏهن لبرل طبقو شاهه جي دور کي رومانوي انداز ۾ ياد ڪري ٿو، جڏهن ته ان دور ۾ هر نظريي تي بي انتها جبر جو اطلاق ٿيو. ان وقت نه صرف جمهوريت جو ڪو نالو نشان نه هو، پر سماجي پستي به انتهائي شدت سان موجود هئي. مثال طور، شاهه جي دور ۾ آمريڪي امداد هجڻ جي باوجود خواندگي جي شرح صرف 40 سيڪڙو هئي، جڏهن ته اڄ ايران ۾ انقلاب کان پوءِ اها شرح 90 سيڪڙو تائين پهچي چڪي آهي، جنهن ۾ هڪ وڏو تعداد عورتن جو به شامل آهي. هي سڀ ڪجهه آمريڪا جي اقتصادي پابندين جي باوجود حاصل ڪيو ويو آهي. پر لبرل ۽ واشنگٽن نواز کاٻي ڌر سڄي تاريخ کي مسخ ڪري، پنهنجو بيانيو صرف ان ڳالهه تي ٻڌائين ٿا ته اشرافيه سان تعلق رکندڙ ڪجهه عورتون نڪر پائي ڪري آزاد گهمي سگهن ٿيون. انهن پراڻين تصويرن جي بنياد تي اهو بيانيو ٺاهيو پيو وڃي ته نيتن ياهو جي بمباري وسيلي ايران جي عورتن کي ٻيهر "آزاد" ٿيڻ جو موقعو ملي ويندو. رضا پهلوي مسلسل واشنگٽن، لنڊن، ۽ تل ابيب جا دورا ڪري رهيو آهي ۽ اتي اقتدار جي خيرات گهري رهيو آهي. هو چوندو آهي ته هو پنهنجي والد جي روايت کي واپس آڻيندو. هن بي شرم انسان کي اهو ياد ناهي ته سندس والد جي دور ۾ سي آءِ اي جي مدد سان قائم ڪيل ساواڪ خفيه ايجنسي ڪيئن هزارين ماڻهن جو قتل عام ڪيو، انهن کي تشدد جو نشانو بڻايو، ۽ چونڊون ٿيڻ ئي نه ڏنيون. ايران ۾ اڄ ڀلي "ڪنٽرولڊ جمهوريت" هجي، پر شاهه جي دور جي ڀيٽ ۾ اڄ جا چونڊ عمل وڌيڪ سنجيده، جاندار، ۽ عوامي شرڪت سان ڀرپور آهن. سڀ کان اهم ڳالهه اها آهي ته رضا پهلوي اسرائيل ۾ نيتن ياهو سان گڏ ويهي اعلان ڪيو ته جيڪڏهن هو اقتدار ۾ آيو ته ايران ۽ اسرائيل جي "تاريخي لاڳاپن" کي بحال ڪندو ۽ پنهنجي ملڪ جي هڪ پئسي کي به فلسطين تي "ضايع" نه ٿيڻ ڏيندو. اهو حيران ڪندڙ ناهي ته آمريڪا جي رياست ڪيليفورنيا ۾ جڏهن شاگردن فلسطين جي حق ۾ ڌرڻو هنيو، ته ان تي پهريون حملو ڪنهن صهيوني گروهه طرفان نه، پر پهلوي خاندان جي حامي جلاوطن ايراني ماڻهن طرفان ٿيو. افغانستان تي حملو عورتن جي حقن جي نالي تي ٿيو. عراق تي جمهوريت جي نالي تي حملو ٿيو. ليبيا ۽ شام تي انساني حقن جي نالي تي حملا ڪيا ويا. يمن تي حملا دهشتگردي جي خاتمي جي نالي تي ٿيا. اڄ اهي سڀ ملڪ تباهه ٿيل آهن. افغانستان ۾ حامد ڪرزئي دعويٰ ڪئي ته هو مقبول آهي، ۽ عراق ۾ چلابي نالي شخص چيو ته هو اقتدار سنڀالي ملڪ کي گڏ ڪندو، ٻئي ڪوڙا ثابت ٿيا. اڄ ساڳيو ناٽڪ رضا پهلوي ڪري رهيو آهي. پر آمريڪا ۽ اسرائيل ايترا سادا ناهن. انهن کي اصل حقيقت معلوم آهي ۽ سندن اصل مقصد ايران کي تباهه ڪري اتي صهيوني ايجنٽ مسلط ڪرڻ آهي، جيئن سڄو خطو برباد ٿي رڳو آمريڪا ۽ اسرائيل کان مدد گهرڻ تي مجبور ٿي وڃي. مون کي حيرت ٿيندي آهي جڏهن لبرل طبقو شاهه جي دور کي روماني انداز ۾ ياد ڪري ٿو، جڏهن ته ان دور ۾ هر نظريي تي انتها جي جبر جو اطلاق ٿيو. ان وقت نه صرف جمهوريت جو ڪو نالو نشان نه هو، پر سماجي پستي به انتهائي شدت سان موجود هئي. مثال طور، شاهه جي دور ۾ آمريڪي امداد هجڻ جي باوجود خواندگي جي شرح صرف 40 سيڪڙو هئي، جڏهن ته اڄ ايران ۾ انقلاب کان پوءِ اها شرح 90 سيڪڙو تائين پهچي چڪي آهي، جنهن ۾ وڏي تعداد عورتن جي به شامل آهي. هي سڀ ڪجهه آمريڪا جي اقتصادي پابندين جي باوجود حاصل ڪيو ويو آهي. پر لبرل ۽ واشنگٽن نواز کاٻي ڌر سڄي تاريخ کي مسخ ڪري، پنهنجو بيانيو صرف ان ڳالهه تي ٻڌائين ٿا ته اشرافيه سان تعلق رکندڙ ڪجهه عورتون نڪر پائي ڪري آزاد گهمي سگهن ٿيون. انهن پراڻين تصويرن جي بنياد تي اهو بيانيو ٺاهيو پيو وڃي ته نيتن ياهو جي بمباري وسيلي ايران جي عورتن کي ٻيهر "آزاد" ٿيڻ جو موقعو ملي ويندو. مون واشنگٽن ۾ ڏٺو آهي ته ڪيترن ئي ايراني جلاوطنن وانگر ڪجهه بدبخت پاڪستاني به موجود آهن، جيڪي آمريڪي حڪام تي زور وجهن ٿا ته پاڪستان تي پابنديون لڳايون وڃن يا فوجي ڪارروائي ڪري ملڪ کي ٽوڙي ڇڏيو وڃي۔ اهڙي پاليسي جو نتيجو ڪڏهن به ڪنهن به ملڪ لاءِ سٺو ناهي نڪتو، ڇو ته جتي به آمريڪا بمباري ڪئي آهي، اتي صرف تباهي آئي آهي۔ افغانستان، عراق، شام، ليبيا، ۽ يمن ۾ هزارين نه، پر لکين بيگناهه ماڻهو شهيد ٿيا، پر نه ته ڪٿي امن قائم ٿيو ۽ نه ئي ترقي۔ اندروني تضاد رڳو اندروني جدوجهد ذريعي حل ڪري سگهجن ٿا، پنهنجي معاشري کي تباهه ڪري آمريڪا، اسرائيل يا هندستان جي رحم و ڪرم تي ڇڏي ڏيڻ سان "آزادي" حاصل نٿي ٿئي، بلڪه بدترين غلامي ۽ دائمي شرمندگي معاشري جو مقدر بڻجي ويندي آهي۔ فلسطين جي مزاحمت ڪيترن سالن تائين اسرائيل جي توسيع پسندي کي هڪ حد تائين روڪيو۔ 2003 کان پوءِ عراقي مزاحمت آمريڪي توسيع پسندي جي رفتار کي گهٽائڻ ۾ مدد ڪئي، ڇو ته آمريڪي عوام سڌي جنگ کان بيزار ٿيڻ لڳو۔ اڄ جيڪڏهن ايران ڪنهن حد تائين آمريڪا-اسرائيل ۽ خليجي اتحاد جي اڳيان مزاحمت ڪري ٿو، ته اهو انهن قوتن جي توسيع پسند عزائم کي روڪڻ ۾ اهم ڪردار ادا ڪري ٿو۔ اهو ئي سبب آهي جو فلسطين جي قومي آزادي جي تحريڪ، بشمول اتي جي ڪميونسٽ پارٽي "Popular Front for the Liberation of Palestine"، ايراني حڪومت جي مزاحمت جي کلي حمايت ڪئي آهي ۽ ان کي فلسطين جي آزادي سان ڳنڍيو آهي۔ ڇو ته جيڪڏهن ليبيا، شام وغيره جيان هڪ ٻي اسرائيل مخالف رياست کي تباهه ڪيو ويو ته ايندڙ ڪيترن ڏهاڪن تائين هن بدمعاشي کي روڪڻ ناممڪن بڻجي ويندو۔ اهي لبرل ۽ کاٻي ڌر جا ماڻهو، جيڪي ماضي، حال ۽ مستقبل جو سنجيده تجزيو ڪرڻ بدران فقط 1970 واري ڏهاڪي جون ايراني ڇوڪرين جون تصويرون ڏسي اهو سمجهن ٿا ته نيتن ياهو ۽ ٽرمپ جي مدد سان رضا پهلوي اقتدار ۾ اچي اهي ڏينهن واپس آڻيندو، ته انهن جي بي شرمي جو اندازو توهان پاڻ ئي لڳائي سگهو ٿا۔ Source Ammar Ali Jan