🧿*اردیبهشت که برود،* دیگر نه از عطر بهار نارنج خبری هست ... نه از نم نم ِ باران عصرگاهی و نه از مه ِ پرچین و شکن ِ صبحگاه ... بعد از اردیبهشت، کمر بهار خم می شود و نفسش به شماره می افتد ... خرداد که گویی تا ابد، بوی عطش می دهد و بوی گیلاس کرم خورده و آلبالوهای نارس گنجشک خورده ... بهار هم بهارهای قدیم ... تا دم دمای تابستون هم که همو می دیدیم، آمدن بهار را به هم تبریک می گفتیم حالا سالی که دوازده ماه هست دل خوش می کنیم به اردیبهشت که یه جورایی بوی بهشت می دهد و شهریوری که خم رنگ رزی پاییز را می تکاند تا کوچه باغات را با برگ درختان رنگی کند و آبانی دیگر که سیراب کند تاکستان های دلمرده شیراز را ... تا چشمی بر هم نهیم، اسفندی می رسد که بوی بهاران را از گریبان ِدریده ی خاک به افلاک می برد ... خواستم بگویم این یکی دو روزه باقیمانده اردیبهشت طواف گل و درخت کنیم و نیایش بلبلان و چکاوکان را به جان بگیریم و اردیبهشت های دیگر را وانهیم برای آیندگان ... https://t.me/natanzarmaghan