*🍉 Тарвуздан ширин суҳбат ёхуд адабиётнинг кучи* 2015-йил июл ойи ўрталарида чегарага чиқиб келиш учун Москвадан Қозоғистонга бориб келдик. Москва-Қозоғистон йўлида ўзининг "Некция" машинасида доим қатнаб киракашлик қиладиган Рустам исмли дўстим бор эди. Икки жияним, куёвим ва мен тўртовимиз Рустамнинг машинасида “қайдасан, Астрахан” дея йўлга чиқдик. Ўша вақтларда Қозоғистонга бориб келувчилар, уларни олиб бориб олиб келадиган машиналар кўп бўларди. Кўпчилик ҳайдовчилар, “боришга бир кун, қайтишга бир кун кетади, йўлда тўхтамаймиз”, дерди. Бизлар бориб келгунча тўрт кун юрдик. "Ака, вақт бемалол бўлса шошиб нима қиламиз. Ухламасдан машина ҳайдаб йўлда фалокатга учраганларни кўп кўрганман, шунинг учун шошилмаймиз, муҳими узоқ йўлга соғу-саломат бориб қайтиш", деди Рустам. Волгоград шаҳрини айландик, ўша машҳур ҳайкалларни томоша қилдик, Волга дарёсида чўмилиб ҳам олдик. Йўлга чиққан кунимизга иккинчи кунида Астрахандан Қозоғистон чегарасига етай деганда ўзимизнинг ўзбеклар очган чойхоналар кўп экан, шулардан бирига кирдик. 👉 Давомини ўқиш https://migrant.uz/uz/tarvuzdan-shirin-suhbat-yoxud-adabiyotning-kuchi/