لکه څنګه چې څرګنده ده؛ انسان په اوله کې سمې خبرې نشوای کولای د خپل د افکارو،احساساتو او د مطالبو د بیان لپاره یې له اشاروڅخه کار اخیسته وروسته دغه اشارو سره یو لړ اوازونه هم ملګري شوو، د وخت په تېرېدو سره د انسان حنجرې د اوازونو د خارجېدو استعداد پیدا کړ او هر غږ ځانته جلا جلا مخرج ومومه. دغه اوازونه د تورو او الفاظو په بڼه څرګند شول، د افکارو او مقاصدو لپاره یو وسیله منځ ته راغله، چې هغه ته ژبه وایي. یانې هغه اوازونه چې موږ یې له خولې وباسو او د کمال پړاوته ورسېږي د الفاظو او کلماتو په بڼه د افکارو د څرګندولو او د پوهولو لپاره استعمال شي ژبه نومېږي. https://pohawaimedia.com/?p=4323